کد مطلب:280079 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:523
ائمه بعد از رسول اکرم
(اصول الكافی ج 1 ص 530):
عن ابی حمزة قال: سمعت علی بن الحسین (ع) یقول: ان الله خلق محمدا (ص) و علیا (ع) و احد عشر من ولده من نور عظمته، فأقامهم اشباحا فی ضیاء نوره یعبدونه قبل خلق الخلق، یسبحون الله و یقدسونه هم الأئمة من ولد رسول الله (ص).
بنقل از ابی حمزة ره گفت: از حضرت امام سجاد علی بن الحسین شنیدم می فرمود: همانا خدا رسول اكرم (ص) و امیرالمؤمنین و یازده فرزند او را از نور عظمت خود آفرید و آنان در پرتو نور خود بصورت سایه ها بپا داشت كه قبل از آفرینش مخلوقات عبادتش كنند و به تسبیح و تقدیسش پردازند و آنان امامان باشند از فرزندان رسول خدا (ص).
(كشف النعمة ج 2 ص 448، اصول الكافی ج 1 ص 531، اعیان الشیعه ج 2 ص 56):
عن زرارة قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: الاثنا عشر الامام من آل محمد (ص) كلهم محدث من ولد رسول الله (ص) و من ولد علی (ع) و رسول الله (ص) و علی (ع) هما الولدان.
بنقل از زرارة گفت:از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: دوازده امام (ع) از آل محمد (ص) همه الهام شده از فرزندان رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین می باشند و رسول الله (ص) و امیرالمؤمنین (ع) پدران آن بزرگوارانند.
[ صفحه 447]
(اصول الكافی ج 1 ص 532):
عن ابی سعید الخدری (فی خبر عمر و یهودی و اشار عمر فی سئواله الی علی (ع) قال: اخبرنی عن ثلاث و ثلاث و واحدة، فقال له علی (ع): یا یهودی و لم لم تقل: اخبرنی عن سبع فقال له الیهودی: انك ان اخبرتنی بالثلاث سألتك عن البقیة و لا كففت فان انت اجبتنی فی هذه السبع فانت اعلم اهل الأرض و افضلهم و اولی الناس بالناس فقال له: سل عما بدالك یا یهودی قال: اخبرنی عن اول حجر وضع علی وجه الارض؟ واول شجرة غرست علی وجه الارض؟ و اول عین نبعت علی وجه الارض؟ فأخیره امیرالمؤمنین (ع) ثم قال الیهودی: اخبرنی عن هذه الأمة كم لها من امام هدی؟ و اخبرنی عن نبیكم محمد این منزله فی الجنة؟ و اخبرنی من معه فی الجنة؟ فقال له امیرالمؤمنین (ع) ان لهذه الأمة اثنی عشر امام هدی من ذریة نبیها و هم منی و امام منزل نبینا فی الجنة ففی افضلها و اشرفها جنة عدن و اما من معه فی منزله فیها فهؤلاء الاثنا عشر من ذریته و امهم و جدتهم وام امهم و ذراریهم لا یشركهم فیها احد.
بنقل از ابی سعید خدری «در خبر عمر و مرد یهودی و ارجاع عمر پاسخ سئوالات او را به امیرالمؤمنین (ع)» عرض كرد: مرا با خبر گردان از سه و سه و یك. امیرالمؤمنین (ع) فرمود: چرا نگفتی كه مرا از هفت با خبر ساز یهودی عرض كرد: اگر جواب از اولی را دادی از باقی نیز می پرسم و اگر نه خودداری می كنم و اگر درست پاسخ هفت مورد را فرمودی پس تو داناترین مردم بر روی زمین وبرترین و اولی در امور مردم خواهی بود حضرت فرمود: بپرس عرض كرد: اولین سنگی كه بر روی زمین گذارده شود و اولین درختی بر روی زمین كاشته شد و اولین چشمه ای كه بر روی زمین جوشید كدام بود؟ حضرت جواب فرمود: یهودی عرض كرد. به من خبر ده كه امت اسلام چندامام هادی و رهنما دارد و پیغمبر (ص) شما منزلش در كجای بهشت است و چه كسانی با او در بهشت باشند؟ حضرت فرمود: این امت دوازده امام و رهنما كه از فرزندان رسول (ص) می باشند وآنان از من هستند و اما منزل و جایگاه پیغمبر ما (ص) در برترین و شریفترین جایگاه بهشت. بهشت عدن و اما كسانی كه با حضرت در جایگاهش باشند همان ائمه دوازده گانه از فرزندان او و
[ صفحه 448]
مادرانشان و جده هایشان و مادر مادرانشان و فرزندانشان هستند و كسی دیگر با آنان شركت در آنجا ندارد.
(اصول الكافی ج 1 ص 535):
عن سماعة بن مهران قال: كنت انا و ابوبصیر و محمد بن عمران مولی، ابی جعفر (ع) فی منزله بمكة فقال: محمد بن عمران: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: نحن اثنا عشر محدثا فقال له: ابوبصیر سمعت من ابیعبدالله (ع)؟ فخلفه مرة او مرتین انه سمعه؟ فقال ابوبصیر: لكنی سمعته من ابی جعفر (ع).
بنقل از سماعة بن مهران گفت: من و ابوبصیر و محمد بن عمران مولای حضرت امام باقر (ع) در منزلش در مكة مشرفه بودیم محمد بن عمران گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: ما دوازده امام (ع) الهام شده هستیم ابوبصیر به او گفت: تو از امام صادق (ع) شنیده ای؟ و او را یك یا دو بار سوگند داد كه او اینگونه شنیده؟ ابوبصیر گفت: ولی من از امام باقر (ع) شنیدم.
(اصول الكافی ج 1 ص 537):
قال ابوعبدالله (ع): من زعم الامام یحتاج الی ما فی ایدی الناس فهو كافر انما الناس یحتاجون ان یقبل منهم الامام، قال الله عزوجل: «خذ من اموالهم صدقة تطهرهم و تزكیهم بها».
امام صادق (ع) فرمود: هر كس اعتقاد كند كه امام (ع) محتاج به مردم است كافر خواهد بود همانا مردم محتاج امامند كه امام (ع) از آنها بپذیرد كه خدای عزوجل فرماید: «از اموال مردم صدقه بگیر تا آنها را بدینوسیله پاك كنی».
(كشف الغمة ج 2 ص 447):
عن ابی حمزة الثمالی عن ابی جعفر (ع) قا ل: ان الله عز اسمه ارسل محمدا (ص) الی الجن و الانس و جعل من بعده اثنی عشر وصیا، منهم من سبق و منهم من بقی و كل وصی جرت به سنة فألاوصیاء الذین من بعد محمد (ص) علی سنة اوصیاء عیسی (ع) و كانوا اثنی عشر، و كان امیرالمؤمنین علی سنة المسیح (ع).
بنقل از ابی حمزة ثمالی از حضرت امام باقر (ع) فرمود: همانا خدا عز اسمه محمد (ص) را بر جن و انس مبعوث فرمود و پس از او دوازده وصی برای او قرار داد
[ صفحه 449]
برخی از آنان گذشتند و برخی باقی مانده اند و هر وصی سنتی دارد اوصیای پس از حضرت رسول اكرم (ص) به روش و سنت اوصیای حضرت عیسی (ع) می باشند و آنان دوازده تن بودند و حضرت امیرالمؤمنین (ع) بر سنت حضرت مسیح (ع) بود.
(كشف النعمة ج 2 ص 448):
عن ابی جعفر الثانی (ع) عن ابائه عن امیرالمؤمنین (ع) قال: قال رسول الله (ص) آمنوا بلیلة القدر فانه ینزل فیها امر السنة و ان لذلك الامر ولاة من بعدی علی بن ابیطالب (ع) و احدی عشر من ولده.
حضرت امام جواد (ع) از پدران بزرگوار خود (ع) از امیرالمؤمنین (ع) از رسول خدا (ص) فرمود: به شب قدر ایمان داشته باشید كه در آن شب امور مربوطه بسال نازل می گردد و همانا برای امور اولیاء و صاحب اختیارانی پس از من هستند آنان علی بن ابی طالب (ع) و یازده فرزند گرامی (ع) او می باشند.
(اصول الكافی ج 1 ص 532، كمال الدین و اتمام النعمة: 422، كشف النعمة:448:2):
قال امیرالمؤمنین (ع) لابن عباس: ان لیلة القدر فی كل سنة و انه ینزل فی تلك الیلة امر السنة و لذلك الامر ولاة بعد رسول الله (ص) فقال له ابن عباس: من هم؟ قال: انا و احد عشر من صلبی ائمة محدثون.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) به ابن عباس فرمود: همانا شب قدر در هر سال است و در آنشب امور مربوطه بسال نازل می گردد و برای آن امور والیان صاحبان اختیاری پس از رسول الله (ص) می باشد ابن عباس عرض كرد: آنان كیانند؟ فرمود: من و یازده فرزند در صلب من امامانی كه بدانان الهام می شود.
(كشف النعمه ج 2 ص 448):
عن زرارة قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: الائمة اثنی عشر اماما منهم الحسن و الحسین (ع) ثم الائمة من ولد الحسین (ع).
بنقل از زرارة رضی الله عنه گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: امامان دوازده تن می باشند از آنان امام حسن (ع) و امام حسین (ع) سپس باقی امامان (ع) از صلب امام حسین (ع) می باشند.
[ صفحه 450]
(اصول الكافی ج 1 ص 532، اعیان الشیعه ج 2 ص 55، كمال الدین و تمام النعمة ص 385، كشف النعمة ج 2 ص 448، الغیبة شیخ الطوسی ص 139):
عن ابی جعفر محمد بن علی (ع) عن جابر بن عبدالله الانصاری قال: دخلت علی فاطمة بنت محمد (ص) و بین یدیها لوح فیه اسماء الاوصیاء و الائمة من ولدها، فعددت اثنی عشر اسما آخرهم القائم (ع) من ولد فاطمة، ثلاثة منهم محمد (ص) واربعة «و ثلاثة منهم علی» منهم علی.
حضرت امام باقر محمد بن علی (ع) از جابربن عبدالله انصاری روایت فرمود: كه گفت: بخدمت حضرت فاطمه زهرا (ع) رسیدم لوحی در محضرش دیدم كه نامهای اوصیاء «و ائمة» از فرزندان حضرت در آن مندرج بود شماره كردم دوازده تن بودند كه آخرینشان قائم (ع) همه از فرزندان حضرت فاطمه زهرا (ع) بودند.
(كشف النعمة ج 2 ص 505):
عن بن عباس (ره) قال: سألت رسول الله (ع) حین حضرته الوفاة فقلت: اذا كان منا نعوذ بالله منه فالی من؟ فأشار بیده الی علی (ع) فقال: الی هذا فانه مع الحق والحق معه ثم یكون من بعده احد عشر اماما مفترضة طاعتهم كطاعته.
بنقل از ابن عباس گفت: از حضرت رسول اكرم (ص) بهنگام رحلت پرسیدم: اگر پناه بخدا می برم از وقوع مصیبت رحلت شما به چه كسی مراجعه كنیم؟ با دست مبارك اشاره به سوی حضرت امیرالمؤمنین (ع) نموده فرموده: به ایشان مراجعه كه او با حق است و حق با او می باشد سپس بعد از او یازده امام (ع) واجب الاطاعة خواهد بود كه اطاعت از آنان مانند اطاعت از او است.
(كشف النعمة ج 2 ص 505):
عن المفید مرفوعا الی عایشة: انها سئلت كم خلیفة یكون للرسول الله (ص)؟ فقالت: اخبرنی رسول الله (ص) انه یكون اثنا عشر خلیفة قال: فقلت لها: من هم؟ فقالت: اسماءهم عندی مكتوبة باملاء رسول الله (ص) فقلت لها: فاعرضیه فأبت.
بنقل از شیخ مفید رضی الله عنه: از عایشة سئوال شد خلیفه پس از رسول خدا (ص) چند نفرند؟ گفت: رسول الله (ص) به من خبر داده كه آنان دوازده نفرند راوی گوید به
[ صفحه 451]
عایشه گفتم: آنان چه كسانی هستند؟ گفت: نامهای آنان به املاء رسول اكرم (ص) نوشته و در نزد من موجود است به او گفتم: آنرا به من نشان ده او امتناع ورزید.
(كشف النعمة ج 2 ص 507):
عن ابی حمزة قال: سمعت الامام علی بن الحسین (ع) یقول: ان الله تعالی خلق محمدا (ص) و اثنی عشر من اهل بیته من نور عظمته و اقامهم اشباحا فی ضیاء نوره یعبدونه و یسجونه و یقد سونه و هم الأئمة من بعد محمد (ص).
بنقل از ابی حمزه گفت: از حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) شنیدم می فرمود: همانا خدای تعالی محمد (ص) و دوازده امام از اهل بیت او (ع) را از نور عظمت خود آفریده و آنان را سایه ها در نور خود قرار داده او را عبادت و تسبیح وتقدیس می كنند و آنان امامان پس از رسول اكرم (ص) می باشند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 398، كشف النعمة ج 2 ص 507):
عن علی بن ابیطالب (ع) قال: قال رسول الله (ص): اثنی عشر من اهل بیتی اعطاهم الله فهمی و علمی و حلمی وخلقهم من طینتی فویل للمتكبرین علیهم بعدی القاطعین فیهم صلتی، مالهم لا انا لهم الله شفاعتی.
حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: دوازده تن از اهل بیت من خدا فهم و علم و حلم مرا به آنها بخشیده از طینت من آنانرا آفریده پس و ای متكبران كه قدرت تكبر خود را علیه آنان بكار می برند و پیوند مرا با آنان قطع می كنند، چه می شود آنها را خدا شفاعت مرا به آنها نرساند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 397، كشف النعمة ج 2 ص 509):
عن عبدالله بن عباس قال: قال رسول الله (ص) انا سید النبیین و علی بن ابیطالب (ع) سید الوصیین و ان اوصیائی بعدی اثنا عشر اولهم علی بن ابیطالب (ع) و آخرهم القائم (ع).
بنقل از عبدالله عباس گفت: رسول الله (ص) فرمود: من سرور پیغمبرانم و علی بن ابی طالب (ع) سرور اوصیاء می باشد و همانا اوصیاء پس از من دوازده نفرند اول آنان علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان قائم (ع) می باشد.
[ صفحه 452]
(كشف النعمة ج 2 ص 508):
عن سلیم بن قیس الهلالی، قال: سمعت عبدالله بن جعفر الطیار یقول: كنا عند معاویة انا و الحسن و الحسین و عبدالله بن عباس و عمر بن ابی سلمة و اسامة بن زید، فذكرنا حدیثا جری بینه و بین معاویة و انه قال لمعاویة: سمعت رسول الله (ص) یقول: انا اولی بالمؤمنین من انفسهم ثم اخی علی (ع) اولی بالمؤمنین من انفسهم فاذا استشهدود فابنی الحسن اولی بالمؤمنین من انفسهم ثم ابنی الحسین اولی بالمؤمنین من انفسهم فاذا استشهد فابنه علی بن الحسین اولی بالمؤمنین من انفسهم و ستدركه یا علی ثم ابنی محمد بن علی (ع) اولی بالمؤمنین من انفسهم و ستدركه یا حسین، ثم تكمله اثنا عشر اماما تسعة من ولد الحسین قال عبدالله: ثم استشهدت الحسن (ع) و الحسین (ع) و عبدالله بن عباس و عمر ابن ابی سلمة و اسامة بن زید فشهد والی عند معاویة.
بنقل از سلیم بن قیس هلالی گفت: از عبدالله بن جعفر طیار (ع) شنیدم می گفت: من و حضرت امام حسن (ع) و حضرت امام حسین (ع) و عبدالله بن عباس (ع) و عمر ابن ابی سلمة و اسامة بن زید در نزد معاویه بودیم در حدیثی كه میان او و معاویه جریان داشت مذاكره می كردیم او به معاویه گفت: من از حضرت رسول اكرم (ص) شنیدم می فرمود: من اولی به مؤمنین از خودشان هستم سپس برادرم امیرالمؤمنین علی (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد و چون به شهادت رسد فرزندم امام حسن (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد سپس فرزندم امام حسین (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد و چون به شهادت رسد فرزندش علی بن الحسین (ع) اولی مؤمنین از خودشان می باشد و تو یا علی (ع) او را می بینی سپس فرزندم محمد بن علی (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد و تو یا حسین (ع) او را می بینی سپس تكمیل می شود عددشان به دوازده امام كه نه تن از فرزندان امام حسین (ع) خواهند بود. عبدالله گفت: من امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و عبدالله بن عباس و عمر ابن ابی سلمة و اسامة بن زید را شاهد گرفتم و آنان در نزد معاویه شهادت دادند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 396، كشف النعمة ج 2 ص 509):
عن عبدالله بن عباس قال: سمعت رسول الله (ص) یقول: انا و علی (ع)
[ صفحه 453]
و الحسن (ع) و الحسین (ع) وتسعة من ولد الحسین (ع) مطهرون معصومون.
بنقل از عبدالله بن عباس (ره) گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: من و علی (ع) و حسن (ع) و حسین (ع) و نه فرزند حسین (ع) پاك و معصوم می باشیم.
(كشف النعمة ج 2 ص 526):
عن عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی قال: دخلت علی سدی علی بن محمد (ص) فلما بصربی قال: لی: مرحبا بك یا اباالقاسم انت ولینا حقا فقلت له: یابن رسول الله (ص) انی ارید ان اعرض علیك دینی فان كان مرضیا ثبت علیه الی ان القی الله عزوجل؟ فقال: هات یا اباالقاسم فقلت انی اقول: ان الله تبارك و تعالی واحد لیس كمثله شیی ء خارج عن الحدین حد الابطال و حد التشبیه و انه لیس بجسم و لا صورة و لا عرض و لا جوهر بل هو مجسم الأجسام و مصور الصور و خالق الاعراض و الجواهر و رب كل شیی ء ومالكه و جاعله ومحدثه و ان محمدا (ص) خاتم النبیین و لا نبی بعده الی یوم القیامة و ان شریعته خاتمة الشرایع فلا شریعة بعدها الی یوم القیامة و اقول: ان الامام و الخلیفة و ولی الامر بعده امیرالمؤمنین (ع) ثم الحسن (ع)، ثم موسی بن جعفر (ع) ثم علی بن موسی (ع) ثم محمد بن علی (ع) ثم انت یا مولای فقال (ع): و من بعدی الحسن «ابنی» فكیف یكون للناس بالخلف من بعده؟ قال فقلت: و كیف ذلك یا مولای؟ قال: لأنه لا یری شخصه و لا یحل ذكره باسمه حتی یخرج فیملاها عدلا و قسطا كما ملئت ظلما و جورا قال: فقلت: اقررت و اقول ان ولیهم ولی الله و ان عدوهم عدوالله و طاعتهم طاعة الله و معصیتهم معصیة الله و اقول المعراج حق و المسائلة فی القبر حق و ان الجنة حق و ان النار حق، و ان الصراط حق وان المیزان حق و ان الساعة آتیة لا ریب فیها و ان الله یبعث من فی القبور و اقول ان الفرایش الواجبة بعد الولایة: الصلوة و الزكوة و الصوم، و الحج، و الجهاد و الامر بالمعروف و النهی عن المنكر فقال علی بن محمد (ص): یا اباالقاسم (ع) هذا و الله دین الله الذی ارتضاه لعباده فاثبت علیه ثبتك الله بالقول الثاتب فی الحیوة الدنیا و الاخرة.
بنقل از حضرت عبدالعظیم بن عبدالله حسنی (ع) فرمود: بخدمت حضرت امام
[ صفحه 454]
هادی علی بن محمد (ص) رسیدم چون مرا دید فرمود: خوش آمدی ای ابوالقاسم (ع) تو حقا دوست ما هستی. عرض كردم: یابن رسول الله (ص) من می خواهم دینم را به عرض شما برسانم كه اگر پسندیده باشد تا وقتی كه به ملاقات خدای عزوجل می روم «روز قیامت» بر آن ثابت باشم. فرمود: بیاور ای ابوالقاسم. عرض كردم: من می گویم: خدای تبارك و تعالی یكتا است چیزی همانند او نیست بیرون از دو حد ابطال و تشبیه است و او جسم و صورت و عرض و جوهر نیست بلكه به جسمانیات جسم و به صورتها صورت می بخشد و آفریدگار اعراض و جواهر و پروردگار و صاحب اختیار و پدید آرنده ی همه چیز است و آنكه محمد (ص) خاتم پیغمبران است و پیغمبری پس از او نیست تا روز قیامت و شریعت و آئین او پایان بخش همه شریعتها است و تا روز قیامت شریعتی پس از آن نخواهد بود و می گویم امام و جانشین ولی و امر پس از آن حضرت امیرالمؤمنین (ع) سپس امام حسن (ع) سپس امام حسین (ع) سپس امام علی بن الحسین (ع) سپس امام محمد بن علی (ع) سپس امام جعفر بن محمد (ع) سپس امام موسی بن جعفر (ع) سپس امام علی بن موسی (ع) سپس امام محمد بن علی سپس شما می باشید.
امام (ع) فرمود: و پس از من امام حسن (ع) «فرزندم» می باشد پس مردم چگونه خواهند بود به جانشین پس از او. من عرض كردم: مولای من آن چگونه باشد؟ فرمود: زیرا شخص او دیده نشود و حلال نباشد نام او ذكر گردد تا آنكه خروج كند و زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد. گفت: عرض كردم: اقرار كردم و می گویم: دوست آنان دوست خدا و دشمنانشان دشمن خدا واطاعت آنان طاعت خدا و نافرمانی ایشان نافرمانی خدا است و می گویم معراج حق است و پرسش قبر و بهشت و جهنم وصراط و میزان حق است و وقوع قیامت حق است و شكی در آن نیست وهمانا خدا هر كس كه در قبرها جای دارند برانگیزد و می گویم فرایض الهی پس از ولایت كه واجب می باشد: نماز و زكوة. و روز و حج و جهاد و امر به معروف ونهی از منكر است. امام هادی فرمود: ای ابوالقاسم (ع) بخدا قسم این همان دین خدا است كه خدای تعالی آنرا برای بندگانش پسندیده بر آن ثابت بمان كه خدایت به گفتار ثابت در زندگی دنیا و آخرت پابرجا دارد.
[ صفحه 455]
(اثبات الهداة ج 3 ص 444، اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 338):
عن ابی جعفر (ع) قال: انما نحن كنجوم السماء كلما غاب نجم طلع نجم حتی اذا اشرتم باصابعكم و ملتم باعناقكم، غیب الله نجمكم فاستوت بنو عبدالمطلب فلم یعرف ای من ای فاذا طلع نجمكم فاحمدوا ربكم.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: همانا ما ستارگان آسمان می باشم هر ستاره ای كه غائب شود ستاره دیگر می درخشد حتی وقتی كه شما با انگشتهای خود اشاره كنید و با گردنهای خود متمایل شوید. خدا ستاره ی شما را پنهان كند و فرزند عبدالمطلب (ع) مستقر شوند این یك از آن یك بار نشناخته نشود و چون ستاره ی شما طلوع كند پس ستایش پروردگارتان كنید.
(كمال الدین و تمام النعمة ص 312):
قال النبی (ص): النجوم امان لأهل السماء و اهل بیتی امان لأمتی.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: ستارگان وسیله امان برای ساكنان آسمانند و اهل بیت من (ع) وسیله امان برای امتم می باشند.
(كمال الدین و تمام النعمة ص 312):
عن علی بن ابیطالب (ع) قال: قال رسول الله (ص): النجوم امان لاهل السماء فاذا ذهبت النجوم ذهب اهل السماء و اهل بیتی امان لاهل الارض فاذا ذهب اهل بیتی (ع) ذهب اهل الأرض.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: ستارگان وسیله امان برای ساكنان آسمان می باشند و چون ستارگان از میان بروند ساكنان آسمانها نیز از میان می روند و اهل بیت (ع) من و وسیله امان از برای ساكنان زمینند و چون اهل بیتم (ع) از میان بروند ساكنان زمین نابود شوند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 312):
عن ابی بصیر عن خثیمة الجعفی عن ابی جعفر (ع) قال: سمعته یقول نحن جنب الله و نحن صفوته و نحن خیرته (حوزته خ ل) و نحن مستودع موارث الانبیاء و نحن امناء الله عزوجل و نحن حجج الله ونحن اركان الایمان و نحن دعائم الاسلام و نحن من رحمة الله علی خلقه و نحن من بنا یفتح و بنا یختم و نحن الائمة الهدی
[ صفحه 456]
و نحن مصابیح الدجی و نحن منار الهدی و نحن السابقون السابقون و نحن الاخرون و نحن العلم المرفوع للخلق من تمسك بنا لحق و من تأخر عنا غرق و نحن قادة الغر المحجلین و نحن خیرة الله و نحن الطریق الواضح و الصراط المستقیم الی الله عزوجل و نحن من نعمة الله علی خلقه و نحن المنهاج و نحن معدن النبوة و نحن موضع الرسالة و نحن الذین الینا تختلف الملائكة ونحن السراج لمن استضاء به و نحن السبیل لمن اقتدی بنا و نحن الهداة الی الجنة و نحن عری الاسلام و نحن الجسور و القناطر من مضی علیها لم یسبق و من تخلف عنها هلك و نحن السنام الاعظم و نحن الذین بنا ینزل الله عزوجل الرحمة و بنا یسقون الغیث و نحن الذین بنا یصرف عنكم العذاب فمن عرفنا و ابصرنا و عرف حقنا و اخذ بامرنا فهو منا و الینا.
بنقل از ابی بصیر از خثیمة جعفی گفت: از امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: ما جوار خدا خدا و برگزیدگان و اختیار شده خدا می باشم و موارث پیغمبران (ع) در نزد ما ودیعه گذارده شده و ما امنیان خدای عزوجل و حجت های خدا و اركان ایمان و ستونهای اسلام و رحمت خدا بر خلقش می باشیم و ما هستیم كه به ما آغاز می شود و به ما پایان می پذیرد و ما امامان راهنما و چراغهای تاریكی و مناره های هدایت و سبقت گزیدگان و آخرین پیشینان می باشیم و ما پرچم برافراشته برای مردم هستیم كه هر كس به ما تمسك جوید لاحق گردد و هر كس از ما تأخر جوید غرق شود و ما رهبران نماز گذارانی هستیم كه پیشانی و دست و پایشان سفید است و ما برگزیدگان خداو راه روشن و صراط مستقیم به سوی خدای عزوجل می باشیم و ما نعمت خدا بر خلقش هستمی و ما راه حقیقت و معدن نبوت و ما جایگاه رسالت می باشیم و ما كسانی هستیم كه فرشتگان به نزد ما رفت و آمد دارند و ما چراغ راه كسانی هستیم كه از ما كسب نور كنند و ما راه از برای كسانی هستیم كه به ما اقتداء كنند و ما هادیان مردم به سوی بهشتیم و ما ریسمان محكم اسلام و پل هایی هستیم كه هر كس از آن بگذرد كسی بر وی سبقت نگیرد و هر كس از آن تخلف كند هلاك شد و ما صاحبان جایگاه برتر و بزرگتر می باشیم و ما كسانی هستیم كه خدای عزوجل به وسیله ما رحمت خود را نازل فرمایند و به وسیله باران مردم را سیراب سازد و به وسیله ما عذاب از
[ صفحه 457]
شما برگردانده می شود پس هر كس ما و حق ما را شناخت و فرمان ما را گرفت و به كار بست از ما و به سوی ما برمی گردد.
(كمال الدین و التمام النعمة ص 313):
عن ابی الطفیل عن ابی جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص) لأمیرالمؤمنین (ع) اكتب ما املی علیك قال: یا نبی الله اتخاف علی النسیان؟ فقال: لست اخاف علیك النسیان و قد دعوت الله لك ان یحفظك و لا ینسیك و لكن اكتب لشركائك قال قلت و من شركائی یا نبی الله (ص)؟ قال: الأئمة من ولدك بهم تسقی امتی الغیث و بهم یستجاب دعاؤهم و بهم یصرف الله عنهم السوء و البلاء و بهم ینزل الرحمة من السماء و هذا اولهم و اومی ء بیده الی الحسن (ع) ثم اومی ء بیده الی الحسین (ع) ثم قال: الأئمة من ولده.
به نقل از ابی الطفیل از حضرت امام باقر (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) فرمود: یا علی (ع) آنچه بر تو املاء می كنم بنویس، عرض كرد: یا رسول الله (ص) آیا می ترسی فراموش كنم؟ فرمود: ترسی بر فراموشی تو ندارم من درباره ی تو خدا را خواندم كه تو را حفظ كند و فراموشی به تو ندهد ولی بنویس برای شركاء تو. امیرالمؤمنین (ع) فرماید: عرض كردم: یا رسول الله (ص) شركاء من چه كسانند؟ فرمود: امامان كه از فرزندانت باشند كه به وسیله آنان از باران رحمت و فیض الهی امتم سیراب شوند و به سبب آنان دعاهای امتم مستجاب و هر گونه بدی و بالا از ایشان دور شود و به وساطت آنان رحمت الهی از آسمان نازل گردد. و این نخستین آن امامان است و با دست مبارك خود اشاره به امام حسن (ع) كرد. سپس با دست شریف اشاره به امام حسین (ع) نمود و فرمود: امامان (ع) دیگر از فرزندان او باشند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 330):
عن ابی الحسن اللیثی قال: حدثنی جعفر بن محمد (ع) عن آبائه (ع) ان النبی (ص) قال ان فی كل خلف من امتی عدلا من اهل بیتی ینفی عن هذا الدین تحریف الغالین و انتحال المبطلین و تأویل الجاهلین و ان ائمتكم و فودكم الی الله عزوجل فانظور من تقتدون فی دینكم و صلوتكم؟.
[ صفحه 458]
به نقل از ابوالحسن لیثی گفت: حضرت امام صادق از پدران بزرگوارش (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: همانا در هر جای نشینی از امت من فرد عادلی از اهل بیت (ع) من می باشد كه تحریف تندروان و بدعتهای مبطلان و تأویل جاهلان را از این دنی نفی می كند و همانا امامان (ع) شما رهبرانتان به سوی خدا عزوجل باشند بنگرید كه در دین و نماز خود به چه كسی اقتداء می كنید؟
(اكمال الدین و اتمام النعمة ص 331):
عن حماد بن عثمان عن ابی بصیر عن ابی جعفر (ع) فی قول الله عزوجل: «یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منكم قال: الأئمة من ولد علی (ع) و فاطمة (ع) الی ان تقوم الساعة.
به نقل از حماد بن عثمان از ابی بصیر از امام باقر (ع) در تفسیر آیه كریمه «ای مؤمنان اطاعت خدا و رسول خدا (ص) و اولیای امر خود كنید» فرمود: امامان (ع) از فرزندان امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه زهرا (ع) اولیای امر می باشند تا روز قیامت.
(بحار ج 51 ص 43):
عن ابی بصیر قال: قلت لأحدهما: «لأبی جعفر (ع) او لأبی عبدالله (ع): ایكون ان یفضی هذا الأمر الی من لم یبلغ؟ قال: سیكون ذلك، قلت: فما یصنع؟ قال: یورثه علما و كتبا و لا یكله نفسه.
به نقل از ابی بصیر گفت: به امام باقر (ع) و امام صادق (ع) عرض كردم: آیا امر ولایت به طفل غیر بالغ ارجاع می شود؟ فرمود: آری می شود. عرض كردم: او چگونه كار می كند؟ فرمود: به او علم و كتاب می بخشد و به خودش واگذار نمی كند.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 136):
عن ابی الحسن ب علی بن محمد العسكری عن آبائه عن الحسین بن علی (ع) قال: قال لی علی (ع): قال رسول الله (ص): من سره ان یلقی الله عزوجل آمنا مطهرا لا یحزنه الفزع الأكبر فلیتولك و لیتول بنیك الحسن (ع) و الحسین (ع) و علی بن الحسین (ع) و محمد بن علی (ع) و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر (ع) و علی بن موسی و محمدا (ع) و علیا و الحسن (ع) ثم لمهدی و هو خاتمهم.
و لیكونن فی آخرالزمان قوم یتولونك یا علی یشنأهم الناس و لو احبهم كان خیرا
[ صفحه 459]
لهم لو كنوا یعلمون یؤثرونك و ولدك علی الاباء و الامهات و الأخوات و علی عشائرهم و القرابات صولات الله علیهم افضل الصلوات اولئك یحشرون تحت لواء الحمد یتجاوز عن سیئاتهم و یرفع درجاتهم جزاء بما كانوا یعملون.
حضتر امم ابوالحسن علی بن محمد هادی عسكری (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: امیرالمؤمنین (ع) به من فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: كسی كه دوست دارد و خوشحال باشد كه خدای عزوجل را ایمن و پاك دیدار كند و از بیم قیامت اندوهناك نگردد باید ترا دوست بدارد و فرزندانت حسن (ع) و حسین (ع) و علی بن الحسین (ع) و محمد بن علی (ع) و جعفر بن محمد (ع) و موسی بن جعفر (ع) و علی بن موسی (ع) و محمد (ع) و علی (ع) و حسن (ع) سپس مهدی (ع) را كه آخرینشان می باشد دوست بدارد. و در آخرالزمان قومی باشند یا علی (ع) دوستت دارند و مردم آنان را دشمن خواهند داشت و اگر دوست بدارند برای آنان خیر خواهد بود و تو و فرزندانت را بر پدران و مادران و برادران و خواهران و خویشاوندان و نزدیكان خود ترجیح می دهند برترین درود خدا بر ایشان باد آنان در زیر پرچم حمد محشور شوند از بدیهایشان درمی گذرند و درجاتشان بالا برده می شود به پاداش كارهای نیكی كه می كرده اند.
(الاربعون حدیثا للمحق الششتری ص 83):
عن الرضا (ع) عن آبائه (ع) عن علی (ع) قال: بینا انا امشی مع النبی (ص) فی بعض طرقات المدینة اذ لقینا شیخ طویل... فسلم علی النبی (ص و رحب به ثم التفت الی و قال: السلام علیك یا رابع الخلفاء و رحمة الله و بركاته... فقلت: یا رسول الله (ص) ما هذا الذی قال هذا الشیخ؟ و تصدیقك له؟... قال: ان الله عزوجل قال فی كتابه: «انی جاعل فی الأرض خلیفة» و الخلیفة المجعول فیها آدم، و قال: «یا داود انا جعلناك خلیفة فی الارض» فهو الثانی و قال عزوجل حكایة عن موسی حین قال موسی حین قال لهارون «اخلفنی فی قومی و اصلح» و هو الثالث... فانت رابع الخلفاء و كما سلم علیك الشیخ اولا تدری من هو؟ قلت: لا قال: هذا اخوك الخضر فاعلم.
حضرت امام رضا (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود:
[ صفحه 460]
زمانی من در خدمت حضرت رسول اكرم (ص) در بعضی از راه های مدینه منوره می رفتیم پیرمردی بلند قامت به ما رسید... و به رسول اكرم (ص) سلام و خوش آمد عرض كرد سپس به من متوجه شد و گفت: سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد ای چهارمین خلیفه... من عرض كردم: یا رسول الله (ص) این چه سخنی بود كه این پیرمرد گفت و چه تصدیقی بود كه شما فرمودید؟ فرمود: همانا خدای عزوجل در قرآن كریم فرماید: «من در زمین خلیفه قرار می دهم» و آن خلیفه ای كه در زمین قرار داد آدم (ع) بود و فرمود: «ای داود (ع) ما ترا در زمین خلیفه قرار دادیم» و داود (ع) خلیفه دویم است و به حكایت از موسی (ع) وقتی كه به هارون (ع) فرماید: «خلیفه من در میان قوم من باش و اصلاح امور كن» و هارون (ع) خلیفه سوم است پس تو چهارمین خلیفه می باشی آنچنان كه این پیرمرد بر تو سلام داد آیا نمی دانی او كیست؟ من عرض كردم: نمی دانم. فرمود: این برادرت خضر (ع) است. بدان.
(یوم الخلاص ص 44):
قال رسول الله (ص): الأئمة بعدی اثنا عشر، بعدد نقباء بنی اسرائیل، و بعدد الأسباط و بعدد حواریی عیسی (ع). من خالفهم فقد خالفنی و من ردهم و انكرهم فقد ردنی و من احبهم و اقتدی بهم فاز و نجا، و من تخلف عنهم ضل و هوی. فطوبی لمن احبهم، و الویل لمن ابغضهم.
رسول اكرم (ص) فرمود: امامان (ع) پس از من دوازده تن باشند به شماره ی نقیبان بنی اسرائیل و به شماره ی سبطها و به شماره ی حواریون حضرت عیسی (ع) هر كس با آنان مخالفت كند با من مخالفت كرده و هر كه آنان را رد و انكار كند مرا رد نموده و هر كه دوستشان بدارد و اقتداء به آنان نماید كامیاب و نجات یافته است و هر كس از آنان تخلف جوید گمراه و سرگردان شود پس خوشا حال كسی كه دوستدارشان باشد و وای بر كسی كه با آنان دشمنی كند.
(یوم الخلاص ص 48، مسند احمد ج 5 ص 106):
قال رسول الله (ص): یكون لهذه الأئمة اثنا عشر خلیفة.
رسول اكرم (ص) فرمود: برای این امت دوازده خلیفه خواهد بود.
[ صفحه 461]
(یوم الخلاص ص 48):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذا الدین عزیزا. الی اثنی عشر خلیفة كلهم من قریش.
رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این دین عزیز است تا وقتی كه دوازده خلیفه از قریش در ایشان باشند.
(یوم الخلاص ص 48):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذا الأمر فی قریش ما بقی منهم اثنان.
رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این امر «خلافت» در قریش است تا وقتی كه دو تن از آنان باقی باشد.
(یوم الخلاص ص 48):
قال رسول الله (ص): بعدی اثنا عشر اماما. تسعة من صلب الحسین (ع) امناء معصومون و منا مهدی هذه الأمة الا ان اهل بیتی و عترتی من لحمی و دمی. ما بال قوم یؤذوننی فیهم؟ لا انا لهم الله شفاعتی.
رسول اكرم (ص) فرمود: پس از من دوازده امام (ع) خواهد بود كه نه تن از صلب امام حسین (ع) می باشند همه امین و معصومند و مهدی (ع) انی امت از ماست هان كه اهل بیت (ع) و عترتم (ع) از گوشت و خون من می باشند چرا گروهی درباره ی آنان به من اذیت می رسانند. كه خدا شفاعت مرا به آنها مرساناد.
(اصول الكافی ج 1 ص 200، یوم الخلاص ص 173):
قال الصادق (ع): الامام كالشمس الطالعة المجللة بنورها العالم و هی فی الافق بحیث لا تنالها الأیدی و الأبصار.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: امام (ع) مانند آفتاب درخشان است كه با نور خود جهان را جلال می بخشد و در افق می درخشد در حالی كه نه دست كسی به او می رسد و نه دیدگان كسی توان دیدن او را دارد.
(یوم الخلاص ص 231):
قال امیرالمؤمنین (ع): شیعتنا و محبونا عند الناس كفار، و عند الناس خاسرون و عند الله رابحون فازوا بالایمان و خسر المنافقون.
[ صفحه 462]
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: شیعیان و دوستان ما در نزد مردم كفار به شمار می آیند و زیان كار شمرده می شوند ولی در پیشگاه خدا سودمند و بهره یاب می باشند و به وسیله ایمان كامیابند و منافقان زیانكارند.
(وسائل الشیعة ج 1 ص 93، یوم الخلاص ص 233):
عن الصادق (ع): افضل البقاع ما بین الركن و المقام و لو ان رجلا عمر ما مر نوح فی قومه الفف سنة الا خمسین عاما، یصوم النهار و یقوم اللیل ای متعبدا فی ذلك المكان قم لقی الله بغیر ولایتنا لم ینفعه ذلك شیئا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: برترین بقعه ها میان ركن و مقام است، اگر مردی به اندازه نوح (ع) كه نهصد و پنجاه سال در میان خود زیست كرد عمر كند و روزها روزه دار و شبها به نماز و عبادت در آن مكان بگذارند سپس به ملاقات خدا رود در حالی كه ولایت ما را نداشته باشد آن همه عبادات به هیچ وجه سودی به او نمی رساند.
(اصول الكافی ج 2 ص 245):
عن ابی جعفر (ع) قال: ما یبالی من عرفه الله هذا الامر ان یكون علی قلة جبل یأكل من نبات الارض حتی یأتیه الموت.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: كسی كه خدایش به امر ولایت تعرفه فرموده باكی ندارد كه در بالای كوه باشد و تا پایان عمر از روئیدنی های زمین بخورد.
(جامع احادیث الشیعه ج 1 ص 125، یوم الخلاص ص 236):
قال الصادق (ع): دینی و دین آبائی الذی تدین الله تعالی به: شهادة ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله و الاقرار بما جاء به من عند الله، و الولایة لولینا و البراءة من عدونا و التسلیم لامر ربنا.
امام صادق (ع) فرمود: دین و دین پدران من كه در پیشگاه خدای تعالی بدان تدین داریم: شهادت به وحدانیت خدا و رسالت محمد رسول الله (ص) و اقرار بدانچه آن حضرت از سوی خدا آورده با دوستان ما و بیزاری از دشمنان ما و گردن نهادن به فرمان پروردگار ما است.
(منتخب الاثر ص 27):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذا الدین قائما الی اثنی عشر من قریش فاذا مضوا
[ صفحه 463]
ساخت الأرض باهلها.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این دین تا دوازده تن از قریش به رهبری باقی باشند پایدار است و چون همه از میان بروند زمین ساكنانش را فرو می برد.
(جامع الاحادیث الشیعه ج 1 ص 17، یوم الخلاص ص 237):
قال الصادق (ع): و لله لو لا ان اله فرض ولایتنا و مودتنا، ما ادخلناكم بیوتنا و لا اوقفناكم علی ابوابنا و الله ما نقول بافواهنا، و لا نقول برأینا، الا ما قال ربنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: به خدا قسم اگر خدا ولایت و مودت و دوستی ما را واجب نمی فرمود ما شما را به خانه های خود راه نمی دادیم و شما به در خانه خود نگاه نمی داشتیم به خدا قسم ما سخنی نمی گوییم و رأی و نظری نمی دهیم مگر آنچه پروردگار ما فرموده.
(منتخب الاثر ص 17):
قال رسول الله (ص): یكون بعدی اثنا عشر خلیفة كلهم من قریش.
رسول اكرم (ص) فرمود: پس از من دوازده خلیفه خواهد بود كه همه از قریشند.
(منتخب الاثر ص 15):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذه الامة مستقیما امرها ظاهرة علی عدوها حتی یمضی منها اثنا عشر خلیفة.
رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این امت كارش مستقیم و بر دشمنش پیروز است تا دوزاده خلیفه (ع) از امت بگذرد.
(منتخب الاثر ص 23):
عن جابر ابن سمرة قال: سمعت النبی (ص) یقول: لیكونن من بعدی اثنی عشر امیرا كلهم من قریش.
به نقل از جابر ابن سمرة گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: البته پس از من دوازده امیر همه از قریش بودند.
(منتخب الاثر ص 26):
عن سلمان الفارسی قال: قال رسول الله (ص): الأئمة بعدی اثننا عشر عدد شهور الحول و منا مهدی هذه الأمة له هیبة موسی و بهاء عیسی (ع) و حكم داود و صبر
[ صفحه 464]
ایوب.
به نقل از سلمان فارسی گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: امامان (ع) پس از من دوازده تن باشند به شماره ماه های سال و از ما است مهدی (ع) این امت كه او را هیبت موسی (ع) و نور عیسی (ع) و حكم داود (ع) و صبر ایوب (ع) باشد.
(منتخب الاثر ص 49):
عن ابی ایوب الانصاری قال: سمعت رسول الله (ص) یقول: انا سید الأنبیاء و علی سید الأوصیاء و سبطای خیر الاسباط و منا الائمة المعصومون من صلب الحسین (ع) و منا مهدی هذه الائمة فقام الیه اعرابی فقال: یا رسول الله (ص) كم الائمة بعدك؟ قال: عدد الاسباط و حواری عیسی (ع) و نقباء بنی اسرائیل.
به نقل از ابی ایوب انصاری گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: من سرور پیغمبرانم (ص) و علی (ع) سرور اوصیاء است و دو سبط من «حسن (ع) و حسین (ع) بهترین سبطایند و امامان معصوم (ع) از ما از صلب امام حسین (ع) می باشند و مهدی (ع) این امت از ما است اعرابی بپا خاست و عرض كرد: یا رسول الله (ص) پس از شما چند تن امام (ع) باشند؟ فرمود: به شماره های سبطها و به شماره حواریون عیسی (ع) و به شماره ی نقیبان بنی اسرائیل می باشند.
(منتخب الاثر ص 48):
عن ابی هریرة قال: قال رسول الله (ص): ان الصدقة لا تحل لی و لا لأهل بیتی (ع) فقلنا: یا رسول الله (ص) من اهل بیتك؟ قال اهل بیتی و عترتی من لحمی و دمی هم الأئمة بعد عدد نقباء بنی اسرائیل.
ابوهریره گوید: رسول اكرم (ص) فرمود: همانا صدقه بر من و اهل بیت من (ع) حلال نیست ما عرض كردیم: یا رسول الله (ص) اهل بیت (ع) شما چه كسانند؟ فرمود: اهل بیت (ع) و عترت من (ع) از گوشت و خون می باشند آنان امامان (ع) پس از من به شماره ی نقیبان بنی اسرائیل باشند.
(كشف النعمة ج 2 ص 448، منتخب الاثر ص 57):
عن زرارة قال: سمعت اباجعفر (ع): یقول الاثنا عشر الائمة من آل محمد كلهم محدث: علی بن ابی طالب (ع) و احد عشر من ولده و رسول الله (ص) و علی هما
[ صفحه 465]
الولدان.
بنقل از زرارة رضی الله عنه گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: دوازده امام از آل محمد (ص) همه الهام شده می باشند اولشان امام علی بن ابی طالب (ع) و یازده فرزند آنحضرت هستند. رسول خدا (ص) و علی (ع) هر دو پدرانشان می باشند.
(منتخب الاثر ص 57):
عن علی (ع) فی حدیث انه قال: یا سلیم ان اوصیائی احد عشر رجلا من ولدی ائمة كلهم محدثون قلت: یا امیرالمؤمنین من هم؟ قال ابنی هذا الحسن ثم ابنی هذا الحسین ثم ابنی هذا و اخذ بید ابن ابنه علی بن الحسین (ع) و هو رضیع ثم ثمانیة من ولده. الحدیث.
حضرت امیرالمؤمنین در ضمن حدیثی فرمود: ای سلیم همانا اوصیاء من یازده تن فرزندان (ع) من امام و همه الهام شده می باشند. راوی گفت: من عرض كردم: یا امیرالمؤمنین (ع) ایشان كیانند؟ فرمود: این پسرم حسن (ع) سپس این پسرم امام حسین (ع) سپس این پسرم و دست فرزند زاده اش امام علی بن الحسین (ع) را كه طفلی شیرخوار بود گرفت و فرمود: هشت تن از فرزندانش (ع). الحدیث.
(كمال الدین و تمام النعمة ص 373، عیون اخبار الرضا ج 1 ص 59، متخب الاثر ص 58، كشف النعمة ص 507):
قال رسول الله (ص): الأئمة بعدی اثنا عشر اولهم علی بن ابیطالب و آخرهم القائم خلفائی و اوصیائی و اولیائی و حجج الله علی امتی بعدی، المقربهم مؤمن و المنكر لهم كافر.
رسول اكرم (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده تن اولشان علی بن ابیطالب (ع) و آخرشان قائم (ع) جانشینان و اوصیاء و اولیاء من وحجت های خدا پس از من در امتم می باشند كسی كه اقرار بایشان كند مؤمن و آنكه انكارشان كند كافر باشد.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 89 و 133 چاپ جدید):
عن جابر بن سمرة قال: سمعت رسول الله (ص) یقول: لا یزال هذا الدین ظاهرا لا یضره من ناواه حتی یقوم اثنا عشر خلیفة كلهم من قریش.
بنقل از جابر ابن سمرة گفت: از رسول اكرم (ص) شنیدم می فرمود: همیشه این دین
[ صفحه 466]
ظاهر و پیروز است كسیكه با آن دشمنی كند به آن ضرری نمی رساند تا دوازده جانشین من كه همه از قریش باشند قیام كنند.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 90):
قال امیرالمؤمنین (ع): قال لی رسول الله (ص): یا علی الأئمة الراشدون المهدیون المغصوبون حقوقهم من ولدك احد عشر اماما و انت.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) به من فرمود: یا علی (ع) امامان راشد و هدایت شده كه حقوقشان غصب گشته از فرزندان تو یازده تن و تو امام می باشید.
(كشف النعمة ج 2 ص 506، الغیبة للشیخ الطوسی ص 92):
عن جابر بن یزید عن ابی جعفر (ع) عن جابر بن عبدالله الأنصاری قال: دخلت علی فاطمة (ع) و بین یدیها اسماء الاوصیاء من ولدها فعددت اثنی عشر اسما آخرهم القائم ثلاثة منهم محمد (ع) و ثلاثة منهم علی (ع).
بنقل از جابر بن یزید از حضرت امام باقر (ع) از جابر بن عبدالله انصاری گفت: بخدمت حضرت فاطمه زهرا (ع) رسیدم و در نزد حضرت اسامی اوصیاء فرزندانش را دیدم و آنرا شمردم دوازده اسم بود آخرشان نام قائم (ع) بود سه نام محمد (ع) و سه نام علی (ع) بود. در روایات سه محمد و چهار علی و حسن و حسین و جعفر و موسی (ع) است.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 93):
عن ابی بصیر عن ابیعبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص) فی حدیث له: ان الله اختار من الناس الانبیاء الرسل، و اختارنی من الرسل، واختار منی علیا و اختار من علی (ع) الحسن (ع) و الحسین (ع) و اختار من الحسین (ع) الأوصیاء، تاسعهم قائمهم، و هو ظاهرهم و باطنهم.
بنقل از ابی بصیر از حضرت امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) در ضمن حدیثی فرمود: همانا خدا از پیغمبران رسولان را اختیار كرد و مرا از رسولان اختیار فرمود و علی (ع) را از من و از علی (ع) حسن (ع) و حسین (ع) را و از حسین (ع) اوصیاء (ع) را مختار ساخت كه قائم (ع) نهمین ایشان است و او ظاهر و باطن اوصیاء می باشد.
[ صفحه 467]
امكان دارد الناس در حدیث اضافه باشد.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 134):
عن الشعبی عن مسروق قال: كنا عند ابن مسعود فقال له رجل: حدثكم نبیكم كم یكون بعده من الخلفاء؟ فقال نعم و ما سألنی عنها احد قبلك و انك لاحدث القوم سنا سمعته یقول: یكون بعدی عدد نقباء موسی (ع) قال الله عزوجل: «و بعثنا منهم اثنی عشر نقیبا».
شعبی از مسروق گوید: ما در نزد عبدالله بن مسعود بودیم مردی به او گفت: پیغمبر (ص) شما آیا خبر داده كه چند تن جانشین پس از او باشد؟ گفت: آری. و كسی پیش از تو این سئوال را نكرده و تو نوجوانترین فرد قوم می باشی شنیدم كه رسول الله (ص) می فرمود: «خلفای من» به شماره ی نقیبان بنی اسرائیلند خدای عزوجل فرماید: «و برانگیختم از آنان دوازده نقیب را».
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 96):
روی جابر الجعفی قال: سألت: اباجعفر (ع) عن تأویل قول الله عزوجل: «ان عدة الشهور عندالله اثنا عشر شهرا فی كتاب الله یوم خلق السماوات و الأرض منها اربعة حرم ذلك الدین القیم فلا تظلموا فیهن انفسكم» قال: فتنفس سیدی الصعداء ثم قال: یا جابر اما السنة فهی جدی رسول الله (ع) و شهورها اثنا عشر شهرا، فهو امیرالمؤمنین (ع) الی والی ابنی جعفر (ع) و ابنه موسی و ابنه علی (ع) و ابنه محمد و ابنه علی و الی ابنه الحسن و الی ابنه محمد الهادی المهدی اثنا عشر اماما حجج الله فی خلقه و امناؤه علی وحیه و علمه، و الأربعة الحرم الذین هم الدین القیم، اربعة منهم یخرجون باسم واحد علی امیرالمؤمنین و ابی علی بن الحسین (ع) و علی بن موسی (ع) و علی بن محمد (ع)، فالاقرار بهؤلاء هوالدین القیم و لا تظلموا فیهن انفسكم ای قولوا بهم جمیعا تهتدوا.
جابر جعفی گفت: از امام باقر (ع) تأویل آیه كریمه: «همانا شماره های ماه ها در نزد خدا دوازده است در كتاب خدا در روزی كه آسمانها و زمین را آفرید برخی از آنها: چهار ماه حرام است این دین محكم است سپس در آنها به خود ستم نكنید» پرسیدم؟ حضرت آه دردناك بركشید و فرمود: ای جابر اما سال: جدم حضرت رسول
[ صفحه 468]
اكرم است و ماه های آن سال دوازده و آن امیرالمؤمنین (ع) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و پدرم علی (ع) و من وپسرم جعفر (ع) و فرزند او موسی (ع) و فرزندش علی (ع) و پسرش محمد (ع) و پسرش علی (ع) و پسرش حسن (ع) و فرزندش محمد هادی مهدی (ع) دوازده امام (ع) حجت خدا در خلق و امینان خدا بر وحی و علمش می باشند و چهار تن احترام ویژه دارند و همگی قوام دین هستند و آن چهار تن نام واحد دارند و بنام علی (ع) موسومند علی امیرالمؤمنین (ع) و پدرم علی بن الحسین (ع) وعلی بن موسی (ع) و علی بن محمد (ع). اقرار به این بزرگواران دین قیم است و در آنان به خود ستم روا مدارید یعنی به همه ی آن بزرگواران معتقد باشید تا هدایت یابید.
(یوم الخلاص ص 381):
قال الباقر (ع): السماوات و الأرض عند الامام كیده من راحته یعرف ظاهرها من باطنها و یعلم برها من فاجرها.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: آسمانها و زمین در پیشگاه امام (ع) حكم كف دست او را دارد كه ظاهر آنرا از باطنش می شناسد و نیكوكار آنرا از بدكارش می داند.
(سنن ابی ماجه ج 2 ص 1304):
قال رسول الله (ص): و لن تزال طائفة من امتی علی الحق منصورین لا یضرهم من خالقهم حتی یأتی امرالله عزوجل.
رسول اكرم (ص) فرمود: و همیشه طائفه ای از امت من بر حق و منصورند مخالفین به آنان ضرری نتوانند رسانید تا فرمان خدای عزوجل برسد.
(یوم الخلاص ص 381):
قال الباقر (ع): ان الدنیا لتمثل للامام مثل فلقة الجوز، فلا یعزب عنه منها شیی ء. و انه لیتناولها من اطرافها كما یتناول احدكم من فوق مائدته ما یشاء.
امام باقر (ع) فرمود: همانا دنیا ممثل و نمودار می شود برای امام (ع) مانند نمودار شدن دانه گردو و چیزی از آن بر او پوشیده نمی گردد و نظر امام (ع) فراگیر همه قسمتهای آن می شود چنانكه فراگرفتن نظر كسی كه بالای سفره ای ایستاده همه اطراف سفره را.
[ صفحه 469]
(الكافی ج 1 ص 229، یوم الخلاص ص 383):
قال الباقر (ع): و الله انی لاعلم كتاب الله من اوله اخره كأنه فی كفی. فیه خبر السماء و خبر الارض وخبر ما كان و هو كائن، قال رسول الله عزوجل: «و نزلنا علیك الكتاب تبیانا لكل شیی ء» (النحل آیه 89).
امام باقر (ع) فرمود: به خدا قسم من از اول تا آخر قران كریم را می دانم گوئی كه در كف دست من است در آن اخبار آسمان و زمین می باشد و اخبار گذشته و آینده در آن مسطور است چنانكه خدای عزوجل فرماید: «قرآن مجید را بر تو نازل كردیم كه مبین هر چیزی است».
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 396، كشف النعمة ج 2 ص 507 (:
عن بن عباس قال: قال رسول الله (ص): ان خلفائی و اوصیائی و حجج الله علی الخلق بعدی الأثنی عشر: اولهم اخی و اخرهم ولدی، قیل: یا رسول الله من اخوك؟ قال: علی بن ابیطالب (ع) قیل فمن ولدك؟ قال: المهدی (ع) الذی یملاءها قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما والذی بعثنی بالحق بشیرا لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج فیه ولدی المهدی و ینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلی خلفه، و تشرق الارض بنور ربها و بلغ سلطانه المشرق و المغرب.
بنقل از ابن عباس گفت: رسول اكرم (ص) فرمود: همانا خلفاء و اوصیاء من و حجت های خدا بر خلق پس از من دوازده تن اولشان برادرم و آخرشان فرزندم می باشند عرض شد: یا رسول الله (ص) برادرت كیست؟ فرمود: علی بن ابی طالب (ع) عرض شد فرزندت كیست؟ فرمود: مهدی (ع) آن كه زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد قسم به آنكس كه مرا به حق بشارت دهنده خلق مبعوث فرمود. اگر از دنیا فقط یك روز باقی بماند البته خدا همانروز را طولانی فرماید تا فرزندم مهدی (ع) خروج كند و روح الله عیسی بن مریم (ع) فرود آید و در نماز به مهدی (ع) اقتداء نماید و زمین به نور پروردگارش درخشان گردد و حكومتش به شرق و غرب برسد.
[ صفحه 470]
عن ابی حمزة قال: سمعت علی بن الحسین (ع) یقول: ان الله خلق محمدا (ص) و علیا (ع) و احد عشر من ولده من نور عظمته، فأقامهم اشباحا فی ضیاء نوره یعبدونه قبل خلق الخلق، یسبحون الله و یقدسونه هم الأئمة من ولد رسول الله (ص).
بنقل از ابی حمزة ره گفت: از حضرت امام سجاد علی بن الحسین شنیدم می فرمود: همانا خدا رسول اكرم (ص) و امیرالمؤمنین و یازده فرزند او را از نور عظمت خود آفرید و آنان در پرتو نور خود بصورت سایه ها بپا داشت كه قبل از آفرینش مخلوقات عبادتش كنند و به تسبیح و تقدیسش پردازند و آنان امامان باشند از فرزندان رسول خدا (ص).
(كشف النعمة ج 2 ص 448، اصول الكافی ج 1 ص 531، اعیان الشیعه ج 2 ص 56):
عن زرارة قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: الاثنا عشر الامام من آل محمد (ص) كلهم محدث من ولد رسول الله (ص) و من ولد علی (ع) و رسول الله (ص) و علی (ع) هما الولدان.
بنقل از زرارة گفت:از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: دوازده امام (ع) از آل محمد (ص) همه الهام شده از فرزندان رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین می باشند و رسول الله (ص) و امیرالمؤمنین (ع) پدران آن بزرگوارانند.
[ صفحه 447]
(اصول الكافی ج 1 ص 532):
عن ابی سعید الخدری (فی خبر عمر و یهودی و اشار عمر فی سئواله الی علی (ع) قال: اخبرنی عن ثلاث و ثلاث و واحدة، فقال له علی (ع): یا یهودی و لم لم تقل: اخبرنی عن سبع فقال له الیهودی: انك ان اخبرتنی بالثلاث سألتك عن البقیة و لا كففت فان انت اجبتنی فی هذه السبع فانت اعلم اهل الأرض و افضلهم و اولی الناس بالناس فقال له: سل عما بدالك یا یهودی قال: اخبرنی عن اول حجر وضع علی وجه الارض؟ واول شجرة غرست علی وجه الارض؟ و اول عین نبعت علی وجه الارض؟ فأخیره امیرالمؤمنین (ع) ثم قال الیهودی: اخبرنی عن هذه الأمة كم لها من امام هدی؟ و اخبرنی عن نبیكم محمد این منزله فی الجنة؟ و اخبرنی من معه فی الجنة؟ فقال له امیرالمؤمنین (ع) ان لهذه الأمة اثنی عشر امام هدی من ذریة نبیها و هم منی و امام منزل نبینا فی الجنة ففی افضلها و اشرفها جنة عدن و اما من معه فی منزله فیها فهؤلاء الاثنا عشر من ذریته و امهم و جدتهم وام امهم و ذراریهم لا یشركهم فیها احد.
بنقل از ابی سعید خدری «در خبر عمر و مرد یهودی و ارجاع عمر پاسخ سئوالات او را به امیرالمؤمنین (ع)» عرض كرد: مرا با خبر گردان از سه و سه و یك. امیرالمؤمنین (ع) فرمود: چرا نگفتی كه مرا از هفت با خبر ساز یهودی عرض كرد: اگر جواب از اولی را دادی از باقی نیز می پرسم و اگر نه خودداری می كنم و اگر درست پاسخ هفت مورد را فرمودی پس تو داناترین مردم بر روی زمین وبرترین و اولی در امور مردم خواهی بود حضرت فرمود: بپرس عرض كرد: اولین سنگی كه بر روی زمین گذارده شود و اولین درختی بر روی زمین كاشته شد و اولین چشمه ای كه بر روی زمین جوشید كدام بود؟ حضرت جواب فرمود: یهودی عرض كرد. به من خبر ده كه امت اسلام چندامام هادی و رهنما دارد و پیغمبر (ص) شما منزلش در كجای بهشت است و چه كسانی با او در بهشت باشند؟ حضرت فرمود: این امت دوازده امام و رهنما كه از فرزندان رسول (ص) می باشند وآنان از من هستند و اما منزل و جایگاه پیغمبر ما (ص) در برترین و شریفترین جایگاه بهشت. بهشت عدن و اما كسانی كه با حضرت در جایگاهش باشند همان ائمه دوازده گانه از فرزندان او و
[ صفحه 448]
مادرانشان و جده هایشان و مادر مادرانشان و فرزندانشان هستند و كسی دیگر با آنان شركت در آنجا ندارد.
(اصول الكافی ج 1 ص 535):
عن سماعة بن مهران قال: كنت انا و ابوبصیر و محمد بن عمران مولی، ابی جعفر (ع) فی منزله بمكة فقال: محمد بن عمران: سمعت اباعبدالله (ع) یقول: نحن اثنا عشر محدثا فقال له: ابوبصیر سمعت من ابیعبدالله (ع)؟ فخلفه مرة او مرتین انه سمعه؟ فقال ابوبصیر: لكنی سمعته من ابی جعفر (ع).
بنقل از سماعة بن مهران گفت: من و ابوبصیر و محمد بن عمران مولای حضرت امام باقر (ع) در منزلش در مكة مشرفه بودیم محمد بن عمران گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: ما دوازده امام (ع) الهام شده هستیم ابوبصیر به او گفت: تو از امام صادق (ع) شنیده ای؟ و او را یك یا دو بار سوگند داد كه او اینگونه شنیده؟ ابوبصیر گفت: ولی من از امام باقر (ع) شنیدم.
(اصول الكافی ج 1 ص 537):
قال ابوعبدالله (ع): من زعم الامام یحتاج الی ما فی ایدی الناس فهو كافر انما الناس یحتاجون ان یقبل منهم الامام، قال الله عزوجل: «خذ من اموالهم صدقة تطهرهم و تزكیهم بها».
امام صادق (ع) فرمود: هر كس اعتقاد كند كه امام (ع) محتاج به مردم است كافر خواهد بود همانا مردم محتاج امامند كه امام (ع) از آنها بپذیرد كه خدای عزوجل فرماید: «از اموال مردم صدقه بگیر تا آنها را بدینوسیله پاك كنی».
(كشف الغمة ج 2 ص 447):
عن ابی حمزة الثمالی عن ابی جعفر (ع) قا ل: ان الله عز اسمه ارسل محمدا (ص) الی الجن و الانس و جعل من بعده اثنی عشر وصیا، منهم من سبق و منهم من بقی و كل وصی جرت به سنة فألاوصیاء الذین من بعد محمد (ص) علی سنة اوصیاء عیسی (ع) و كانوا اثنی عشر، و كان امیرالمؤمنین علی سنة المسیح (ع).
بنقل از ابی حمزة ثمالی از حضرت امام باقر (ع) فرمود: همانا خدا عز اسمه محمد (ص) را بر جن و انس مبعوث فرمود و پس از او دوازده وصی برای او قرار داد
[ صفحه 449]
برخی از آنان گذشتند و برخی باقی مانده اند و هر وصی سنتی دارد اوصیای پس از حضرت رسول اكرم (ص) به روش و سنت اوصیای حضرت عیسی (ع) می باشند و آنان دوازده تن بودند و حضرت امیرالمؤمنین (ع) بر سنت حضرت مسیح (ع) بود.
(كشف النعمة ج 2 ص 448):
عن ابی جعفر الثانی (ع) عن ابائه عن امیرالمؤمنین (ع) قال: قال رسول الله (ص) آمنوا بلیلة القدر فانه ینزل فیها امر السنة و ان لذلك الامر ولاة من بعدی علی بن ابیطالب (ع) و احدی عشر من ولده.
حضرت امام جواد (ع) از پدران بزرگوار خود (ع) از امیرالمؤمنین (ع) از رسول خدا (ص) فرمود: به شب قدر ایمان داشته باشید كه در آن شب امور مربوطه بسال نازل می گردد و همانا برای امور اولیاء و صاحب اختیارانی پس از من هستند آنان علی بن ابی طالب (ع) و یازده فرزند گرامی (ع) او می باشند.
(اصول الكافی ج 1 ص 532، كمال الدین و اتمام النعمة: 422، كشف النعمة:448:2):
قال امیرالمؤمنین (ع) لابن عباس: ان لیلة القدر فی كل سنة و انه ینزل فی تلك الیلة امر السنة و لذلك الامر ولاة بعد رسول الله (ص) فقال له ابن عباس: من هم؟ قال: انا و احد عشر من صلبی ائمة محدثون.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) به ابن عباس فرمود: همانا شب قدر در هر سال است و در آنشب امور مربوطه بسال نازل می گردد و برای آن امور والیان صاحبان اختیاری پس از رسول الله (ص) می باشد ابن عباس عرض كرد: آنان كیانند؟ فرمود: من و یازده فرزند در صلب من امامانی كه بدانان الهام می شود.
(كشف النعمه ج 2 ص 448):
عن زرارة قال: سمعت اباجعفر (ع) یقول: الائمة اثنی عشر اماما منهم الحسن و الحسین (ع) ثم الائمة من ولد الحسین (ع).
بنقل از زرارة رضی الله عنه گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: امامان دوازده تن می باشند از آنان امام حسن (ع) و امام حسین (ع) سپس باقی امامان (ع) از صلب امام حسین (ع) می باشند.
[ صفحه 450]
(اصول الكافی ج 1 ص 532، اعیان الشیعه ج 2 ص 55، كمال الدین و تمام النعمة ص 385، كشف النعمة ج 2 ص 448، الغیبة شیخ الطوسی ص 139):
عن ابی جعفر محمد بن علی (ع) عن جابر بن عبدالله الانصاری قال: دخلت علی فاطمة بنت محمد (ص) و بین یدیها لوح فیه اسماء الاوصیاء و الائمة من ولدها، فعددت اثنی عشر اسما آخرهم القائم (ع) من ولد فاطمة، ثلاثة منهم محمد (ص) واربعة «و ثلاثة منهم علی» منهم علی.
حضرت امام باقر محمد بن علی (ع) از جابربن عبدالله انصاری روایت فرمود: كه گفت: بخدمت حضرت فاطمه زهرا (ع) رسیدم لوحی در محضرش دیدم كه نامهای اوصیاء «و ائمة» از فرزندان حضرت در آن مندرج بود شماره كردم دوازده تن بودند كه آخرینشان قائم (ع) همه از فرزندان حضرت فاطمه زهرا (ع) بودند.
(كشف النعمة ج 2 ص 505):
عن بن عباس (ره) قال: سألت رسول الله (ع) حین حضرته الوفاة فقلت: اذا كان منا نعوذ بالله منه فالی من؟ فأشار بیده الی علی (ع) فقال: الی هذا فانه مع الحق والحق معه ثم یكون من بعده احد عشر اماما مفترضة طاعتهم كطاعته.
بنقل از ابن عباس گفت: از حضرت رسول اكرم (ص) بهنگام رحلت پرسیدم: اگر پناه بخدا می برم از وقوع مصیبت رحلت شما به چه كسی مراجعه كنیم؟ با دست مبارك اشاره به سوی حضرت امیرالمؤمنین (ع) نموده فرموده: به ایشان مراجعه كه او با حق است و حق با او می باشد سپس بعد از او یازده امام (ع) واجب الاطاعة خواهد بود كه اطاعت از آنان مانند اطاعت از او است.
(كشف النعمة ج 2 ص 505):
عن المفید مرفوعا الی عایشة: انها سئلت كم خلیفة یكون للرسول الله (ص)؟ فقالت: اخبرنی رسول الله (ص) انه یكون اثنا عشر خلیفة قال: فقلت لها: من هم؟ فقالت: اسماءهم عندی مكتوبة باملاء رسول الله (ص) فقلت لها: فاعرضیه فأبت.
بنقل از شیخ مفید رضی الله عنه: از عایشة سئوال شد خلیفه پس از رسول خدا (ص) چند نفرند؟ گفت: رسول الله (ص) به من خبر داده كه آنان دوازده نفرند راوی گوید به
[ صفحه 451]
عایشه گفتم: آنان چه كسانی هستند؟ گفت: نامهای آنان به املاء رسول اكرم (ص) نوشته و در نزد من موجود است به او گفتم: آنرا به من نشان ده او امتناع ورزید.
(كشف النعمة ج 2 ص 507):
عن ابی حمزة قال: سمعت الامام علی بن الحسین (ع) یقول: ان الله تعالی خلق محمدا (ص) و اثنی عشر من اهل بیته من نور عظمته و اقامهم اشباحا فی ضیاء نوره یعبدونه و یسجونه و یقد سونه و هم الأئمة من بعد محمد (ص).
بنقل از ابی حمزه گفت: از حضرت امام سجاد علی بن الحسین (ع) شنیدم می فرمود: همانا خدای تعالی محمد (ص) و دوازده امام از اهل بیت او (ع) را از نور عظمت خود آفریده و آنان را سایه ها در نور خود قرار داده او را عبادت و تسبیح وتقدیس می كنند و آنان امامان پس از رسول اكرم (ص) می باشند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 398، كشف النعمة ج 2 ص 507):
عن علی بن ابیطالب (ع) قال: قال رسول الله (ص): اثنی عشر من اهل بیتی اعطاهم الله فهمی و علمی و حلمی وخلقهم من طینتی فویل للمتكبرین علیهم بعدی القاطعین فیهم صلتی، مالهم لا انا لهم الله شفاعتی.
حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: دوازده تن از اهل بیت من خدا فهم و علم و حلم مرا به آنها بخشیده از طینت من آنانرا آفریده پس و ای متكبران كه قدرت تكبر خود را علیه آنان بكار می برند و پیوند مرا با آنان قطع می كنند، چه می شود آنها را خدا شفاعت مرا به آنها نرساند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 397، كشف النعمة ج 2 ص 509):
عن عبدالله بن عباس قال: قال رسول الله (ص) انا سید النبیین و علی بن ابیطالب (ع) سید الوصیین و ان اوصیائی بعدی اثنا عشر اولهم علی بن ابیطالب (ع) و آخرهم القائم (ع).
بنقل از عبدالله عباس گفت: رسول الله (ص) فرمود: من سرور پیغمبرانم و علی بن ابی طالب (ع) سرور اوصیاء می باشد و همانا اوصیاء پس از من دوازده نفرند اول آنان علی بن ابی طالب (ع) و آخرشان قائم (ع) می باشد.
[ صفحه 452]
(كشف النعمة ج 2 ص 508):
عن سلیم بن قیس الهلالی، قال: سمعت عبدالله بن جعفر الطیار یقول: كنا عند معاویة انا و الحسن و الحسین و عبدالله بن عباس و عمر بن ابی سلمة و اسامة بن زید، فذكرنا حدیثا جری بینه و بین معاویة و انه قال لمعاویة: سمعت رسول الله (ص) یقول: انا اولی بالمؤمنین من انفسهم ثم اخی علی (ع) اولی بالمؤمنین من انفسهم فاذا استشهدود فابنی الحسن اولی بالمؤمنین من انفسهم ثم ابنی الحسین اولی بالمؤمنین من انفسهم فاذا استشهد فابنه علی بن الحسین اولی بالمؤمنین من انفسهم و ستدركه یا علی ثم ابنی محمد بن علی (ع) اولی بالمؤمنین من انفسهم و ستدركه یا حسین، ثم تكمله اثنا عشر اماما تسعة من ولد الحسین قال عبدالله: ثم استشهدت الحسن (ع) و الحسین (ع) و عبدالله بن عباس و عمر ابن ابی سلمة و اسامة بن زید فشهد والی عند معاویة.
بنقل از سلیم بن قیس هلالی گفت: از عبدالله بن جعفر طیار (ع) شنیدم می گفت: من و حضرت امام حسن (ع) و حضرت امام حسین (ع) و عبدالله بن عباس (ع) و عمر ابن ابی سلمة و اسامة بن زید در نزد معاویه بودیم در حدیثی كه میان او و معاویه جریان داشت مذاكره می كردیم او به معاویه گفت: من از حضرت رسول اكرم (ص) شنیدم می فرمود: من اولی به مؤمنین از خودشان هستم سپس برادرم امیرالمؤمنین علی (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد و چون به شهادت رسد فرزندم امام حسن (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد سپس فرزندم امام حسین (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد و چون به شهادت رسد فرزندش علی بن الحسین (ع) اولی مؤمنین از خودشان می باشد و تو یا علی (ع) او را می بینی سپس فرزندم محمد بن علی (ع) اولی به مؤمنین از خودشان می باشد و تو یا حسین (ع) او را می بینی سپس تكمیل می شود عددشان به دوازده امام كه نه تن از فرزندان امام حسین (ع) خواهند بود. عبدالله گفت: من امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و عبدالله بن عباس و عمر ابن ابی سلمة و اسامة بن زید را شاهد گرفتم و آنان در نزد معاویه شهادت دادند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 396، كشف النعمة ج 2 ص 509):
عن عبدالله بن عباس قال: سمعت رسول الله (ص) یقول: انا و علی (ع)
[ صفحه 453]
و الحسن (ع) و الحسین (ع) وتسعة من ولد الحسین (ع) مطهرون معصومون.
بنقل از عبدالله بن عباس (ره) گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: من و علی (ع) و حسن (ع) و حسین (ع) و نه فرزند حسین (ع) پاك و معصوم می باشیم.
(كشف النعمة ج 2 ص 526):
عن عبدالعظیم بن عبدالله الحسنی قال: دخلت علی سدی علی بن محمد (ص) فلما بصربی قال: لی: مرحبا بك یا اباالقاسم انت ولینا حقا فقلت له: یابن رسول الله (ص) انی ارید ان اعرض علیك دینی فان كان مرضیا ثبت علیه الی ان القی الله عزوجل؟ فقال: هات یا اباالقاسم فقلت انی اقول: ان الله تبارك و تعالی واحد لیس كمثله شیی ء خارج عن الحدین حد الابطال و حد التشبیه و انه لیس بجسم و لا صورة و لا عرض و لا جوهر بل هو مجسم الأجسام و مصور الصور و خالق الاعراض و الجواهر و رب كل شیی ء ومالكه و جاعله ومحدثه و ان محمدا (ص) خاتم النبیین و لا نبی بعده الی یوم القیامة و ان شریعته خاتمة الشرایع فلا شریعة بعدها الی یوم القیامة و اقول: ان الامام و الخلیفة و ولی الامر بعده امیرالمؤمنین (ع) ثم الحسن (ع)، ثم موسی بن جعفر (ع) ثم علی بن موسی (ع) ثم محمد بن علی (ع) ثم انت یا مولای فقال (ع): و من بعدی الحسن «ابنی» فكیف یكون للناس بالخلف من بعده؟ قال فقلت: و كیف ذلك یا مولای؟ قال: لأنه لا یری شخصه و لا یحل ذكره باسمه حتی یخرج فیملاها عدلا و قسطا كما ملئت ظلما و جورا قال: فقلت: اقررت و اقول ان ولیهم ولی الله و ان عدوهم عدوالله و طاعتهم طاعة الله و معصیتهم معصیة الله و اقول المعراج حق و المسائلة فی القبر حق و ان الجنة حق و ان النار حق، و ان الصراط حق وان المیزان حق و ان الساعة آتیة لا ریب فیها و ان الله یبعث من فی القبور و اقول ان الفرایش الواجبة بعد الولایة: الصلوة و الزكوة و الصوم، و الحج، و الجهاد و الامر بالمعروف و النهی عن المنكر فقال علی بن محمد (ص): یا اباالقاسم (ع) هذا و الله دین الله الذی ارتضاه لعباده فاثبت علیه ثبتك الله بالقول الثاتب فی الحیوة الدنیا و الاخرة.
بنقل از حضرت عبدالعظیم بن عبدالله حسنی (ع) فرمود: بخدمت حضرت امام
[ صفحه 454]
هادی علی بن محمد (ص) رسیدم چون مرا دید فرمود: خوش آمدی ای ابوالقاسم (ع) تو حقا دوست ما هستی. عرض كردم: یابن رسول الله (ص) من می خواهم دینم را به عرض شما برسانم كه اگر پسندیده باشد تا وقتی كه به ملاقات خدای عزوجل می روم «روز قیامت» بر آن ثابت باشم. فرمود: بیاور ای ابوالقاسم. عرض كردم: من می گویم: خدای تبارك و تعالی یكتا است چیزی همانند او نیست بیرون از دو حد ابطال و تشبیه است و او جسم و صورت و عرض و جوهر نیست بلكه به جسمانیات جسم و به صورتها صورت می بخشد و آفریدگار اعراض و جواهر و پروردگار و صاحب اختیار و پدید آرنده ی همه چیز است و آنكه محمد (ص) خاتم پیغمبران است و پیغمبری پس از او نیست تا روز قیامت و شریعت و آئین او پایان بخش همه شریعتها است و تا روز قیامت شریعتی پس از آن نخواهد بود و می گویم امام و جانشین ولی و امر پس از آن حضرت امیرالمؤمنین (ع) سپس امام حسن (ع) سپس امام حسین (ع) سپس امام علی بن الحسین (ع) سپس امام محمد بن علی (ع) سپس امام جعفر بن محمد (ع) سپس امام موسی بن جعفر (ع) سپس امام علی بن موسی (ع) سپس امام محمد بن علی سپس شما می باشید.
امام (ع) فرمود: و پس از من امام حسن (ع) «فرزندم» می باشد پس مردم چگونه خواهند بود به جانشین پس از او. من عرض كردم: مولای من آن چگونه باشد؟ فرمود: زیرا شخص او دیده نشود و حلال نباشد نام او ذكر گردد تا آنكه خروج كند و زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد. گفت: عرض كردم: اقرار كردم و می گویم: دوست آنان دوست خدا و دشمنانشان دشمن خدا واطاعت آنان طاعت خدا و نافرمانی ایشان نافرمانی خدا است و می گویم معراج حق است و پرسش قبر و بهشت و جهنم وصراط و میزان حق است و وقوع قیامت حق است و شكی در آن نیست وهمانا خدا هر كس كه در قبرها جای دارند برانگیزد و می گویم فرایض الهی پس از ولایت كه واجب می باشد: نماز و زكوة. و روز و حج و جهاد و امر به معروف ونهی از منكر است. امام هادی فرمود: ای ابوالقاسم (ع) بخدا قسم این همان دین خدا است كه خدای تعالی آنرا برای بندگانش پسندیده بر آن ثابت بمان كه خدایت به گفتار ثابت در زندگی دنیا و آخرت پابرجا دارد.
[ صفحه 455]
(اثبات الهداة ج 3 ص 444، اصول الكافی غیر مترجم ج 1 ص 338):
عن ابی جعفر (ع) قال: انما نحن كنجوم السماء كلما غاب نجم طلع نجم حتی اذا اشرتم باصابعكم و ملتم باعناقكم، غیب الله نجمكم فاستوت بنو عبدالمطلب فلم یعرف ای من ای فاذا طلع نجمكم فاحمدوا ربكم.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: همانا ما ستارگان آسمان می باشم هر ستاره ای كه غائب شود ستاره دیگر می درخشد حتی وقتی كه شما با انگشتهای خود اشاره كنید و با گردنهای خود متمایل شوید. خدا ستاره ی شما را پنهان كند و فرزند عبدالمطلب (ع) مستقر شوند این یك از آن یك بار نشناخته نشود و چون ستاره ی شما طلوع كند پس ستایش پروردگارتان كنید.
(كمال الدین و تمام النعمة ص 312):
قال النبی (ص): النجوم امان لأهل السماء و اهل بیتی امان لأمتی.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: ستارگان وسیله امان برای ساكنان آسمانند و اهل بیت من (ع) وسیله امان برای امتم می باشند.
(كمال الدین و تمام النعمة ص 312):
عن علی بن ابیطالب (ع) قال: قال رسول الله (ص): النجوم امان لاهل السماء فاذا ذهبت النجوم ذهب اهل السماء و اهل بیتی امان لاهل الارض فاذا ذهب اهل بیتی (ع) ذهب اهل الأرض.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: ستارگان وسیله امان برای ساكنان آسمان می باشند و چون ستارگان از میان بروند ساكنان آسمانها نیز از میان می روند و اهل بیت (ع) من و وسیله امان از برای ساكنان زمینند و چون اهل بیتم (ع) از میان بروند ساكنان زمین نابود شوند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 312):
عن ابی بصیر عن خثیمة الجعفی عن ابی جعفر (ع) قال: سمعته یقول نحن جنب الله و نحن صفوته و نحن خیرته (حوزته خ ل) و نحن مستودع موارث الانبیاء و نحن امناء الله عزوجل و نحن حجج الله ونحن اركان الایمان و نحن دعائم الاسلام و نحن من رحمة الله علی خلقه و نحن من بنا یفتح و بنا یختم و نحن الائمة الهدی
[ صفحه 456]
و نحن مصابیح الدجی و نحن منار الهدی و نحن السابقون السابقون و نحن الاخرون و نحن العلم المرفوع للخلق من تمسك بنا لحق و من تأخر عنا غرق و نحن قادة الغر المحجلین و نحن خیرة الله و نحن الطریق الواضح و الصراط المستقیم الی الله عزوجل و نحن من نعمة الله علی خلقه و نحن المنهاج و نحن معدن النبوة و نحن موضع الرسالة و نحن الذین الینا تختلف الملائكة ونحن السراج لمن استضاء به و نحن السبیل لمن اقتدی بنا و نحن الهداة الی الجنة و نحن عری الاسلام و نحن الجسور و القناطر من مضی علیها لم یسبق و من تخلف عنها هلك و نحن السنام الاعظم و نحن الذین بنا ینزل الله عزوجل الرحمة و بنا یسقون الغیث و نحن الذین بنا یصرف عنكم العذاب فمن عرفنا و ابصرنا و عرف حقنا و اخذ بامرنا فهو منا و الینا.
بنقل از ابی بصیر از خثیمة جعفی گفت: از امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: ما جوار خدا خدا و برگزیدگان و اختیار شده خدا می باشم و موارث پیغمبران (ع) در نزد ما ودیعه گذارده شده و ما امنیان خدای عزوجل و حجت های خدا و اركان ایمان و ستونهای اسلام و رحمت خدا بر خلقش می باشیم و ما هستیم كه به ما آغاز می شود و به ما پایان می پذیرد و ما امامان راهنما و چراغهای تاریكی و مناره های هدایت و سبقت گزیدگان و آخرین پیشینان می باشیم و ما پرچم برافراشته برای مردم هستیم كه هر كس به ما تمسك جوید لاحق گردد و هر كس از ما تأخر جوید غرق شود و ما رهبران نماز گذارانی هستیم كه پیشانی و دست و پایشان سفید است و ما برگزیدگان خداو راه روشن و صراط مستقیم به سوی خدای عزوجل می باشیم و ما نعمت خدا بر خلقش هستمی و ما راه حقیقت و معدن نبوت و ما جایگاه رسالت می باشیم و ما كسانی هستیم كه فرشتگان به نزد ما رفت و آمد دارند و ما چراغ راه كسانی هستیم كه از ما كسب نور كنند و ما راه از برای كسانی هستیم كه به ما اقتداء كنند و ما هادیان مردم به سوی بهشتیم و ما ریسمان محكم اسلام و پل هایی هستیم كه هر كس از آن بگذرد كسی بر وی سبقت نگیرد و هر كس از آن تخلف كند هلاك شد و ما صاحبان جایگاه برتر و بزرگتر می باشیم و ما كسانی هستیم كه خدای عزوجل به وسیله ما رحمت خود را نازل فرمایند و به وسیله باران مردم را سیراب سازد و به وسیله ما عذاب از
[ صفحه 457]
شما برگردانده می شود پس هر كس ما و حق ما را شناخت و فرمان ما را گرفت و به كار بست از ما و به سوی ما برمی گردد.
(كمال الدین و التمام النعمة ص 313):
عن ابی الطفیل عن ابی جعفر (ع) قال: قال رسول الله (ص) لأمیرالمؤمنین (ع) اكتب ما املی علیك قال: یا نبی الله اتخاف علی النسیان؟ فقال: لست اخاف علیك النسیان و قد دعوت الله لك ان یحفظك و لا ینسیك و لكن اكتب لشركائك قال قلت و من شركائی یا نبی الله (ص)؟ قال: الأئمة من ولدك بهم تسقی امتی الغیث و بهم یستجاب دعاؤهم و بهم یصرف الله عنهم السوء و البلاء و بهم ینزل الرحمة من السماء و هذا اولهم و اومی ء بیده الی الحسن (ع) ثم اومی ء بیده الی الحسین (ع) ثم قال: الأئمة من ولده.
به نقل از ابی الطفیل از حضرت امام باقر (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) به امیرالمؤمنین (ع) فرمود: یا علی (ع) آنچه بر تو املاء می كنم بنویس، عرض كرد: یا رسول الله (ص) آیا می ترسی فراموش كنم؟ فرمود: ترسی بر فراموشی تو ندارم من درباره ی تو خدا را خواندم كه تو را حفظ كند و فراموشی به تو ندهد ولی بنویس برای شركاء تو. امیرالمؤمنین (ع) فرماید: عرض كردم: یا رسول الله (ص) شركاء من چه كسانند؟ فرمود: امامان كه از فرزندانت باشند كه به وسیله آنان از باران رحمت و فیض الهی امتم سیراب شوند و به سبب آنان دعاهای امتم مستجاب و هر گونه بدی و بالا از ایشان دور شود و به وساطت آنان رحمت الهی از آسمان نازل گردد. و این نخستین آن امامان است و با دست مبارك خود اشاره به امام حسن (ع) كرد. سپس با دست شریف اشاره به امام حسین (ع) نمود و فرمود: امامان (ع) دیگر از فرزندان او باشند.
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 330):
عن ابی الحسن اللیثی قال: حدثنی جعفر بن محمد (ع) عن آبائه (ع) ان النبی (ص) قال ان فی كل خلف من امتی عدلا من اهل بیتی ینفی عن هذا الدین تحریف الغالین و انتحال المبطلین و تأویل الجاهلین و ان ائمتكم و فودكم الی الله عزوجل فانظور من تقتدون فی دینكم و صلوتكم؟.
[ صفحه 458]
به نقل از ابوالحسن لیثی گفت: حضرت امام صادق از پدران بزرگوارش (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: همانا در هر جای نشینی از امت من فرد عادلی از اهل بیت (ع) من می باشد كه تحریف تندروان و بدعتهای مبطلان و تأویل جاهلان را از این دنی نفی می كند و همانا امامان (ع) شما رهبرانتان به سوی خدا عزوجل باشند بنگرید كه در دین و نماز خود به چه كسی اقتداء می كنید؟
(اكمال الدین و اتمام النعمة ص 331):
عن حماد بن عثمان عن ابی بصیر عن ابی جعفر (ع) فی قول الله عزوجل: «یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منكم قال: الأئمة من ولد علی (ع) و فاطمة (ع) الی ان تقوم الساعة.
به نقل از حماد بن عثمان از ابی بصیر از امام باقر (ع) در تفسیر آیه كریمه «ای مؤمنان اطاعت خدا و رسول خدا (ص) و اولیای امر خود كنید» فرمود: امامان (ع) از فرزندان امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه زهرا (ع) اولیای امر می باشند تا روز قیامت.
(بحار ج 51 ص 43):
عن ابی بصیر قال: قلت لأحدهما: «لأبی جعفر (ع) او لأبی عبدالله (ع): ایكون ان یفضی هذا الأمر الی من لم یبلغ؟ قال: سیكون ذلك، قلت: فما یصنع؟ قال: یورثه علما و كتبا و لا یكله نفسه.
به نقل از ابی بصیر گفت: به امام باقر (ع) و امام صادق (ع) عرض كردم: آیا امر ولایت به طفل غیر بالغ ارجاع می شود؟ فرمود: آری می شود. عرض كردم: او چگونه كار می كند؟ فرمود: به او علم و كتاب می بخشد و به خودش واگذار نمی كند.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 136):
عن ابی الحسن ب علی بن محمد العسكری عن آبائه عن الحسین بن علی (ع) قال: قال لی علی (ع): قال رسول الله (ص): من سره ان یلقی الله عزوجل آمنا مطهرا لا یحزنه الفزع الأكبر فلیتولك و لیتول بنیك الحسن (ع) و الحسین (ع) و علی بن الحسین (ع) و محمد بن علی (ع) و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر (ع) و علی بن موسی و محمدا (ع) و علیا و الحسن (ع) ثم لمهدی و هو خاتمهم.
و لیكونن فی آخرالزمان قوم یتولونك یا علی یشنأهم الناس و لو احبهم كان خیرا
[ صفحه 459]
لهم لو كنوا یعلمون یؤثرونك و ولدك علی الاباء و الامهات و الأخوات و علی عشائرهم و القرابات صولات الله علیهم افضل الصلوات اولئك یحشرون تحت لواء الحمد یتجاوز عن سیئاتهم و یرفع درجاتهم جزاء بما كانوا یعملون.
حضتر امم ابوالحسن علی بن محمد هادی عسكری (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: امیرالمؤمنین (ع) به من فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: كسی كه دوست دارد و خوشحال باشد كه خدای عزوجل را ایمن و پاك دیدار كند و از بیم قیامت اندوهناك نگردد باید ترا دوست بدارد و فرزندانت حسن (ع) و حسین (ع) و علی بن الحسین (ع) و محمد بن علی (ع) و جعفر بن محمد (ع) و موسی بن جعفر (ع) و علی بن موسی (ع) و محمد (ع) و علی (ع) و حسن (ع) سپس مهدی (ع) را كه آخرینشان می باشد دوست بدارد. و در آخرالزمان قومی باشند یا علی (ع) دوستت دارند و مردم آنان را دشمن خواهند داشت و اگر دوست بدارند برای آنان خیر خواهد بود و تو و فرزندانت را بر پدران و مادران و برادران و خواهران و خویشاوندان و نزدیكان خود ترجیح می دهند برترین درود خدا بر ایشان باد آنان در زیر پرچم حمد محشور شوند از بدیهایشان درمی گذرند و درجاتشان بالا برده می شود به پاداش كارهای نیكی كه می كرده اند.
(الاربعون حدیثا للمحق الششتری ص 83):
عن الرضا (ع) عن آبائه (ع) عن علی (ع) قال: بینا انا امشی مع النبی (ص) فی بعض طرقات المدینة اذ لقینا شیخ طویل... فسلم علی النبی (ص و رحب به ثم التفت الی و قال: السلام علیك یا رابع الخلفاء و رحمة الله و بركاته... فقلت: یا رسول الله (ص) ما هذا الذی قال هذا الشیخ؟ و تصدیقك له؟... قال: ان الله عزوجل قال فی كتابه: «انی جاعل فی الأرض خلیفة» و الخلیفة المجعول فیها آدم، و قال: «یا داود انا جعلناك خلیفة فی الارض» فهو الثانی و قال عزوجل حكایة عن موسی حین قال موسی حین قال لهارون «اخلفنی فی قومی و اصلح» و هو الثالث... فانت رابع الخلفاء و كما سلم علیك الشیخ اولا تدری من هو؟ قلت: لا قال: هذا اخوك الخضر فاعلم.
حضرت امام رضا (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود:
[ صفحه 460]
زمانی من در خدمت حضرت رسول اكرم (ص) در بعضی از راه های مدینه منوره می رفتیم پیرمردی بلند قامت به ما رسید... و به رسول اكرم (ص) سلام و خوش آمد عرض كرد سپس به من متوجه شد و گفت: سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد ای چهارمین خلیفه... من عرض كردم: یا رسول الله (ص) این چه سخنی بود كه این پیرمرد گفت و چه تصدیقی بود كه شما فرمودید؟ فرمود: همانا خدای عزوجل در قرآن كریم فرماید: «من در زمین خلیفه قرار می دهم» و آن خلیفه ای كه در زمین قرار داد آدم (ع) بود و فرمود: «ای داود (ع) ما ترا در زمین خلیفه قرار دادیم» و داود (ع) خلیفه دویم است و به حكایت از موسی (ع) وقتی كه به هارون (ع) فرماید: «خلیفه من در میان قوم من باش و اصلاح امور كن» و هارون (ع) خلیفه سوم است پس تو چهارمین خلیفه می باشی آنچنان كه این پیرمرد بر تو سلام داد آیا نمی دانی او كیست؟ من عرض كردم: نمی دانم. فرمود: این برادرت خضر (ع) است. بدان.
(یوم الخلاص ص 44):
قال رسول الله (ص): الأئمة بعدی اثنا عشر، بعدد نقباء بنی اسرائیل، و بعدد الأسباط و بعدد حواریی عیسی (ع). من خالفهم فقد خالفنی و من ردهم و انكرهم فقد ردنی و من احبهم و اقتدی بهم فاز و نجا، و من تخلف عنهم ضل و هوی. فطوبی لمن احبهم، و الویل لمن ابغضهم.
رسول اكرم (ص) فرمود: امامان (ع) پس از من دوازده تن باشند به شماره ی نقیبان بنی اسرائیل و به شماره ی سبطها و به شماره ی حواریون حضرت عیسی (ع) هر كس با آنان مخالفت كند با من مخالفت كرده و هر كه آنان را رد و انكار كند مرا رد نموده و هر كه دوستشان بدارد و اقتداء به آنان نماید كامیاب و نجات یافته است و هر كس از آنان تخلف جوید گمراه و سرگردان شود پس خوشا حال كسی كه دوستدارشان باشد و وای بر كسی كه با آنان دشمنی كند.
(یوم الخلاص ص 48، مسند احمد ج 5 ص 106):
قال رسول الله (ص): یكون لهذه الأئمة اثنا عشر خلیفة.
رسول اكرم (ص) فرمود: برای این امت دوازده خلیفه خواهد بود.
[ صفحه 461]
(یوم الخلاص ص 48):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذا الدین عزیزا. الی اثنی عشر خلیفة كلهم من قریش.
رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این دین عزیز است تا وقتی كه دوازده خلیفه از قریش در ایشان باشند.
(یوم الخلاص ص 48):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذا الأمر فی قریش ما بقی منهم اثنان.
رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این امر «خلافت» در قریش است تا وقتی كه دو تن از آنان باقی باشد.
(یوم الخلاص ص 48):
قال رسول الله (ص): بعدی اثنا عشر اماما. تسعة من صلب الحسین (ع) امناء معصومون و منا مهدی هذه الأمة الا ان اهل بیتی و عترتی من لحمی و دمی. ما بال قوم یؤذوننی فیهم؟ لا انا لهم الله شفاعتی.
رسول اكرم (ص) فرمود: پس از من دوازده امام (ع) خواهد بود كه نه تن از صلب امام حسین (ع) می باشند همه امین و معصومند و مهدی (ع) انی امت از ماست هان كه اهل بیت (ع) و عترتم (ع) از گوشت و خون من می باشند چرا گروهی درباره ی آنان به من اذیت می رسانند. كه خدا شفاعت مرا به آنها مرساناد.
(اصول الكافی ج 1 ص 200، یوم الخلاص ص 173):
قال الصادق (ع): الامام كالشمس الطالعة المجللة بنورها العالم و هی فی الافق بحیث لا تنالها الأیدی و الأبصار.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: امام (ع) مانند آفتاب درخشان است كه با نور خود جهان را جلال می بخشد و در افق می درخشد در حالی كه نه دست كسی به او می رسد و نه دیدگان كسی توان دیدن او را دارد.
(یوم الخلاص ص 231):
قال امیرالمؤمنین (ع): شیعتنا و محبونا عند الناس كفار، و عند الناس خاسرون و عند الله رابحون فازوا بالایمان و خسر المنافقون.
[ صفحه 462]
حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: شیعیان و دوستان ما در نزد مردم كفار به شمار می آیند و زیان كار شمرده می شوند ولی در پیشگاه خدا سودمند و بهره یاب می باشند و به وسیله ایمان كامیابند و منافقان زیانكارند.
(وسائل الشیعة ج 1 ص 93، یوم الخلاص ص 233):
عن الصادق (ع): افضل البقاع ما بین الركن و المقام و لو ان رجلا عمر ما مر نوح فی قومه الفف سنة الا خمسین عاما، یصوم النهار و یقوم اللیل ای متعبدا فی ذلك المكان قم لقی الله بغیر ولایتنا لم ینفعه ذلك شیئا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: برترین بقعه ها میان ركن و مقام است، اگر مردی به اندازه نوح (ع) كه نهصد و پنجاه سال در میان خود زیست كرد عمر كند و روزها روزه دار و شبها به نماز و عبادت در آن مكان بگذارند سپس به ملاقات خدا رود در حالی كه ولایت ما را نداشته باشد آن همه عبادات به هیچ وجه سودی به او نمی رساند.
(اصول الكافی ج 2 ص 245):
عن ابی جعفر (ع) قال: ما یبالی من عرفه الله هذا الامر ان یكون علی قلة جبل یأكل من نبات الارض حتی یأتیه الموت.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: كسی كه خدایش به امر ولایت تعرفه فرموده باكی ندارد كه در بالای كوه باشد و تا پایان عمر از روئیدنی های زمین بخورد.
(جامع احادیث الشیعه ج 1 ص 125، یوم الخلاص ص 236):
قال الصادق (ع): دینی و دین آبائی الذی تدین الله تعالی به: شهادة ان لا اله الا الله و ان محمدا رسول الله و الاقرار بما جاء به من عند الله، و الولایة لولینا و البراءة من عدونا و التسلیم لامر ربنا.
امام صادق (ع) فرمود: دین و دین پدران من كه در پیشگاه خدای تعالی بدان تدین داریم: شهادت به وحدانیت خدا و رسالت محمد رسول الله (ص) و اقرار بدانچه آن حضرت از سوی خدا آورده با دوستان ما و بیزاری از دشمنان ما و گردن نهادن به فرمان پروردگار ما است.
(منتخب الاثر ص 27):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذا الدین قائما الی اثنی عشر من قریش فاذا مضوا
[ صفحه 463]
ساخت الأرض باهلها.
حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این دین تا دوازده تن از قریش به رهبری باقی باشند پایدار است و چون همه از میان بروند زمین ساكنانش را فرو می برد.
(جامع الاحادیث الشیعه ج 1 ص 17، یوم الخلاص ص 237):
قال الصادق (ع): و لله لو لا ان اله فرض ولایتنا و مودتنا، ما ادخلناكم بیوتنا و لا اوقفناكم علی ابوابنا و الله ما نقول بافواهنا، و لا نقول برأینا، الا ما قال ربنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: به خدا قسم اگر خدا ولایت و مودت و دوستی ما را واجب نمی فرمود ما شما را به خانه های خود راه نمی دادیم و شما به در خانه خود نگاه نمی داشتیم به خدا قسم ما سخنی نمی گوییم و رأی و نظری نمی دهیم مگر آنچه پروردگار ما فرموده.
(منتخب الاثر ص 17):
قال رسول الله (ص): یكون بعدی اثنا عشر خلیفة كلهم من قریش.
رسول اكرم (ص) فرمود: پس از من دوازده خلیفه خواهد بود كه همه از قریشند.
(منتخب الاثر ص 15):
قال رسول الله (ص): لا یزال هذه الامة مستقیما امرها ظاهرة علی عدوها حتی یمضی منها اثنا عشر خلیفة.
رسول اكرم (ص) فرمود: همیشه این امت كارش مستقیم و بر دشمنش پیروز است تا دوزاده خلیفه (ع) از امت بگذرد.
(منتخب الاثر ص 23):
عن جابر ابن سمرة قال: سمعت النبی (ص) یقول: لیكونن من بعدی اثنی عشر امیرا كلهم من قریش.
به نقل از جابر ابن سمرة گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: البته پس از من دوازده امیر همه از قریش بودند.
(منتخب الاثر ص 26):
عن سلمان الفارسی قال: قال رسول الله (ص): الأئمة بعدی اثننا عشر عدد شهور الحول و منا مهدی هذه الأمة له هیبة موسی و بهاء عیسی (ع) و حكم داود و صبر
[ صفحه 464]
ایوب.
به نقل از سلمان فارسی گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: امامان (ع) پس از من دوازده تن باشند به شماره ماه های سال و از ما است مهدی (ع) این امت كه او را هیبت موسی (ع) و نور عیسی (ع) و حكم داود (ع) و صبر ایوب (ع) باشد.
(منتخب الاثر ص 49):
عن ابی ایوب الانصاری قال: سمعت رسول الله (ص) یقول: انا سید الأنبیاء و علی سید الأوصیاء و سبطای خیر الاسباط و منا الائمة المعصومون من صلب الحسین (ع) و منا مهدی هذه الائمة فقام الیه اعرابی فقال: یا رسول الله (ص) كم الائمة بعدك؟ قال: عدد الاسباط و حواری عیسی (ع) و نقباء بنی اسرائیل.
به نقل از ابی ایوب انصاری گفت: از رسول خدا (ص) شنیدم می فرمود: من سرور پیغمبرانم (ص) و علی (ع) سرور اوصیاء است و دو سبط من «حسن (ع) و حسین (ع) بهترین سبطایند و امامان معصوم (ع) از ما از صلب امام حسین (ع) می باشند و مهدی (ع) این امت از ما است اعرابی بپا خاست و عرض كرد: یا رسول الله (ص) پس از شما چند تن امام (ع) باشند؟ فرمود: به شماره های سبطها و به شماره حواریون عیسی (ع) و به شماره ی نقیبان بنی اسرائیل می باشند.
(منتخب الاثر ص 48):
عن ابی هریرة قال: قال رسول الله (ص): ان الصدقة لا تحل لی و لا لأهل بیتی (ع) فقلنا: یا رسول الله (ص) من اهل بیتك؟ قال اهل بیتی و عترتی من لحمی و دمی هم الأئمة بعد عدد نقباء بنی اسرائیل.
ابوهریره گوید: رسول اكرم (ص) فرمود: همانا صدقه بر من و اهل بیت من (ع) حلال نیست ما عرض كردیم: یا رسول الله (ص) اهل بیت (ع) شما چه كسانند؟ فرمود: اهل بیت (ع) و عترت من (ع) از گوشت و خون می باشند آنان امامان (ع) پس از من به شماره ی نقیبان بنی اسرائیل باشند.
(كشف النعمة ج 2 ص 448، منتخب الاثر ص 57):
عن زرارة قال: سمعت اباجعفر (ع): یقول الاثنا عشر الائمة من آل محمد كلهم محدث: علی بن ابی طالب (ع) و احد عشر من ولده و رسول الله (ص) و علی هما
[ صفحه 465]
الولدان.
بنقل از زرارة رضی الله عنه گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: دوازده امام از آل محمد (ص) همه الهام شده می باشند اولشان امام علی بن ابی طالب (ع) و یازده فرزند آنحضرت هستند. رسول خدا (ص) و علی (ع) هر دو پدرانشان می باشند.
(منتخب الاثر ص 57):
عن علی (ع) فی حدیث انه قال: یا سلیم ان اوصیائی احد عشر رجلا من ولدی ائمة كلهم محدثون قلت: یا امیرالمؤمنین من هم؟ قال ابنی هذا الحسن ثم ابنی هذا الحسین ثم ابنی هذا و اخذ بید ابن ابنه علی بن الحسین (ع) و هو رضیع ثم ثمانیة من ولده. الحدیث.
حضرت امیرالمؤمنین در ضمن حدیثی فرمود: ای سلیم همانا اوصیاء من یازده تن فرزندان (ع) من امام و همه الهام شده می باشند. راوی گفت: من عرض كردم: یا امیرالمؤمنین (ع) ایشان كیانند؟ فرمود: این پسرم حسن (ع) سپس این پسرم امام حسین (ع) سپس این پسرم و دست فرزند زاده اش امام علی بن الحسین (ع) را كه طفلی شیرخوار بود گرفت و فرمود: هشت تن از فرزندانش (ع). الحدیث.
(كمال الدین و تمام النعمة ص 373، عیون اخبار الرضا ج 1 ص 59، متخب الاثر ص 58، كشف النعمة ص 507):
قال رسول الله (ص): الأئمة بعدی اثنا عشر اولهم علی بن ابیطالب و آخرهم القائم خلفائی و اوصیائی و اولیائی و حجج الله علی امتی بعدی، المقربهم مؤمن و المنكر لهم كافر.
رسول اكرم (ص) فرمود: امامان پس از من دوازده تن اولشان علی بن ابیطالب (ع) و آخرشان قائم (ع) جانشینان و اوصیاء و اولیاء من وحجت های خدا پس از من در امتم می باشند كسی كه اقرار بایشان كند مؤمن و آنكه انكارشان كند كافر باشد.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 89 و 133 چاپ جدید):
عن جابر بن سمرة قال: سمعت رسول الله (ص) یقول: لا یزال هذا الدین ظاهرا لا یضره من ناواه حتی یقوم اثنا عشر خلیفة كلهم من قریش.
بنقل از جابر ابن سمرة گفت: از رسول اكرم (ص) شنیدم می فرمود: همیشه این دین
[ صفحه 466]
ظاهر و پیروز است كسیكه با آن دشمنی كند به آن ضرری نمی رساند تا دوازده جانشین من كه همه از قریش باشند قیام كنند.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 90):
قال امیرالمؤمنین (ع): قال لی رسول الله (ص): یا علی الأئمة الراشدون المهدیون المغصوبون حقوقهم من ولدك احد عشر اماما و انت.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) به من فرمود: یا علی (ع) امامان راشد و هدایت شده كه حقوقشان غصب گشته از فرزندان تو یازده تن و تو امام می باشید.
(كشف النعمة ج 2 ص 506، الغیبة للشیخ الطوسی ص 92):
عن جابر بن یزید عن ابی جعفر (ع) عن جابر بن عبدالله الأنصاری قال: دخلت علی فاطمة (ع) و بین یدیها اسماء الاوصیاء من ولدها فعددت اثنی عشر اسما آخرهم القائم ثلاثة منهم محمد (ع) و ثلاثة منهم علی (ع).
بنقل از جابر بن یزید از حضرت امام باقر (ع) از جابر بن عبدالله انصاری گفت: بخدمت حضرت فاطمه زهرا (ع) رسیدم و در نزد حضرت اسامی اوصیاء فرزندانش را دیدم و آنرا شمردم دوازده اسم بود آخرشان نام قائم (ع) بود سه نام محمد (ع) و سه نام علی (ع) بود. در روایات سه محمد و چهار علی و حسن و حسین و جعفر و موسی (ع) است.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 93):
عن ابی بصیر عن ابیعبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص) فی حدیث له: ان الله اختار من الناس الانبیاء الرسل، و اختارنی من الرسل، واختار منی علیا و اختار من علی (ع) الحسن (ع) و الحسین (ع) و اختار من الحسین (ع) الأوصیاء، تاسعهم قائمهم، و هو ظاهرهم و باطنهم.
بنقل از ابی بصیر از حضرت امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) در ضمن حدیثی فرمود: همانا خدا از پیغمبران رسولان را اختیار كرد و مرا از رسولان اختیار فرمود و علی (ع) را از من و از علی (ع) حسن (ع) و حسین (ع) را و از حسین (ع) اوصیاء (ع) را مختار ساخت كه قائم (ع) نهمین ایشان است و او ظاهر و باطن اوصیاء می باشد.
[ صفحه 467]
امكان دارد الناس در حدیث اضافه باشد.
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 134):
عن الشعبی عن مسروق قال: كنا عند ابن مسعود فقال له رجل: حدثكم نبیكم كم یكون بعده من الخلفاء؟ فقال نعم و ما سألنی عنها احد قبلك و انك لاحدث القوم سنا سمعته یقول: یكون بعدی عدد نقباء موسی (ع) قال الله عزوجل: «و بعثنا منهم اثنی عشر نقیبا».
شعبی از مسروق گوید: ما در نزد عبدالله بن مسعود بودیم مردی به او گفت: پیغمبر (ص) شما آیا خبر داده كه چند تن جانشین پس از او باشد؟ گفت: آری. و كسی پیش از تو این سئوال را نكرده و تو نوجوانترین فرد قوم می باشی شنیدم كه رسول الله (ص) می فرمود: «خلفای من» به شماره ی نقیبان بنی اسرائیلند خدای عزوجل فرماید: «و برانگیختم از آنان دوازده نقیب را».
(الغیبة للشیخ الطوسی ص 96):
روی جابر الجعفی قال: سألت: اباجعفر (ع) عن تأویل قول الله عزوجل: «ان عدة الشهور عندالله اثنا عشر شهرا فی كتاب الله یوم خلق السماوات و الأرض منها اربعة حرم ذلك الدین القیم فلا تظلموا فیهن انفسكم» قال: فتنفس سیدی الصعداء ثم قال: یا جابر اما السنة فهی جدی رسول الله (ع) و شهورها اثنا عشر شهرا، فهو امیرالمؤمنین (ع) الی والی ابنی جعفر (ع) و ابنه موسی و ابنه علی (ع) و ابنه محمد و ابنه علی و الی ابنه الحسن و الی ابنه محمد الهادی المهدی اثنا عشر اماما حجج الله فی خلقه و امناؤه علی وحیه و علمه، و الأربعة الحرم الذین هم الدین القیم، اربعة منهم یخرجون باسم واحد علی امیرالمؤمنین و ابی علی بن الحسین (ع) و علی بن موسی (ع) و علی بن محمد (ع)، فالاقرار بهؤلاء هوالدین القیم و لا تظلموا فیهن انفسكم ای قولوا بهم جمیعا تهتدوا.
جابر جعفی گفت: از امام باقر (ع) تأویل آیه كریمه: «همانا شماره های ماه ها در نزد خدا دوازده است در كتاب خدا در روزی كه آسمانها و زمین را آفرید برخی از آنها: چهار ماه حرام است این دین محكم است سپس در آنها به خود ستم نكنید» پرسیدم؟ حضرت آه دردناك بركشید و فرمود: ای جابر اما سال: جدم حضرت رسول
[ صفحه 468]
اكرم است و ماه های آن سال دوازده و آن امیرالمؤمنین (ع) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و پدرم علی (ع) و من وپسرم جعفر (ع) و فرزند او موسی (ع) و فرزندش علی (ع) و پسرش محمد (ع) و پسرش علی (ع) و پسرش حسن (ع) و فرزندش محمد هادی مهدی (ع) دوازده امام (ع) حجت خدا در خلق و امینان خدا بر وحی و علمش می باشند و چهار تن احترام ویژه دارند و همگی قوام دین هستند و آن چهار تن نام واحد دارند و بنام علی (ع) موسومند علی امیرالمؤمنین (ع) و پدرم علی بن الحسین (ع) وعلی بن موسی (ع) و علی بن محمد (ع). اقرار به این بزرگواران دین قیم است و در آنان به خود ستم روا مدارید یعنی به همه ی آن بزرگواران معتقد باشید تا هدایت یابید.
(یوم الخلاص ص 381):
قال الباقر (ع): السماوات و الأرض عند الامام كیده من راحته یعرف ظاهرها من باطنها و یعلم برها من فاجرها.
حضرت امام باقر (ع) فرمود: آسمانها و زمین در پیشگاه امام (ع) حكم كف دست او را دارد كه ظاهر آنرا از باطنش می شناسد و نیكوكار آنرا از بدكارش می داند.
(سنن ابی ماجه ج 2 ص 1304):
قال رسول الله (ص): و لن تزال طائفة من امتی علی الحق منصورین لا یضرهم من خالقهم حتی یأتی امرالله عزوجل.
رسول اكرم (ص) فرمود: و همیشه طائفه ای از امت من بر حق و منصورند مخالفین به آنان ضرری نتوانند رسانید تا فرمان خدای عزوجل برسد.
(یوم الخلاص ص 381):
قال الباقر (ع): ان الدنیا لتمثل للامام مثل فلقة الجوز، فلا یعزب عنه منها شیی ء. و انه لیتناولها من اطرافها كما یتناول احدكم من فوق مائدته ما یشاء.
امام باقر (ع) فرمود: همانا دنیا ممثل و نمودار می شود برای امام (ع) مانند نمودار شدن دانه گردو و چیزی از آن بر او پوشیده نمی گردد و نظر امام (ع) فراگیر همه قسمتهای آن می شود چنانكه فراگرفتن نظر كسی كه بالای سفره ای ایستاده همه اطراف سفره را.
[ صفحه 469]
(الكافی ج 1 ص 229، یوم الخلاص ص 383):
قال الباقر (ع): و الله انی لاعلم كتاب الله من اوله اخره كأنه فی كفی. فیه خبر السماء و خبر الارض وخبر ما كان و هو كائن، قال رسول الله عزوجل: «و نزلنا علیك الكتاب تبیانا لكل شیی ء» (النحل آیه 89).
امام باقر (ع) فرمود: به خدا قسم من از اول تا آخر قران كریم را می دانم گوئی كه در كف دست من است در آن اخبار آسمان و زمین می باشد و اخبار گذشته و آینده در آن مسطور است چنانكه خدای عزوجل فرماید: «قرآن مجید را بر تو نازل كردیم كه مبین هر چیزی است».
(كمال الدین و اتمام النعمة ص 396، كشف النعمة ج 2 ص 507 (:
عن بن عباس قال: قال رسول الله (ص): ان خلفائی و اوصیائی و حجج الله علی الخلق بعدی الأثنی عشر: اولهم اخی و اخرهم ولدی، قیل: یا رسول الله من اخوك؟ قال: علی بن ابیطالب (ع) قیل فمن ولدك؟ قال: المهدی (ع) الذی یملاءها قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما والذی بعثنی بالحق بشیرا لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله ذلك الیوم حتی یخرج فیه ولدی المهدی و ینزل روح الله عیسی بن مریم فیصلی خلفه، و تشرق الارض بنور ربها و بلغ سلطانه المشرق و المغرب.
بنقل از ابن عباس گفت: رسول اكرم (ص) فرمود: همانا خلفاء و اوصیاء من و حجت های خدا بر خلق پس از من دوازده تن اولشان برادرم و آخرشان فرزندم می باشند عرض شد: یا رسول الله (ص) برادرت كیست؟ فرمود: علی بن ابی طالب (ع) عرض شد فرزندت كیست؟ فرمود: مهدی (ع) آن كه زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد قسم به آنكس كه مرا به حق بشارت دهنده خلق مبعوث فرمود. اگر از دنیا فقط یك روز باقی بماند البته خدا همانروز را طولانی فرماید تا فرزندم مهدی (ع) خروج كند و روح الله عیسی بن مریم (ع) فرود آید و در نماز به مهدی (ع) اقتداء نماید و زمین به نور پروردگارش درخشان گردد و حكومتش به شرق و غرب برسد.
[ صفحه 470]